Λοβέρδος - Μπούτση - Μποζίκας: Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, διπρόσωπο κι απατηλό!

Προ ολίγων ημερών η κα Μπούτση αρθρογραφώντας στο portal αυτό, υπερασπίστηκε τη θητεία Λοβέρδου στο υπουργείο Υγείας. Την ίδια ώρα συμπαραστεκόταν στους εργαζόμενους των δύο ψυχιατρείων της πόλης, που αντιμετωπίζουν την fast track διαθεσιμότητα που δρομολόγησε η συγκυβέρνηση.

Γράφει ο Γιώργος Μαλιώτης *

Κούφια λόγια, διγλωσσία και πολιτική εξαπάτηση

“Εύχεται” η κα Μπούτση να μεταφερθεί η ψυχιατρική μεταρρύθμιση για την περίοδο μετά το 2015 (περί ευχής πρόκειται). Ωραία, αλλά και κούφια λόγια μνημονιακών στελεχών που δεν θέλουν να φαίνονται "κακοί και σκληροί πολιτικοί". Διότι κατά τα άλλα ο λόγος της τρόικας είναι νόμος. Το μόνο ουσιαστικό που θα μπορούσε να αποδείξει την ειλικρίνεια των "ευχών" της κας Μπούτση είναι ο μέντοράς της και εκπρόσωπός της στη Βουλή,  κ. Λοβέρδος, να καταψηφίσει στη Βουλή τη μνημονιακή συγκυβέρνηση, ώστε να σταματήσει η εφαρμογή αυτής της πολιτικής, που μεταξύ τόσων άλλων δεινών οδηγεί και στην κατάρρευση των ψυχιατρικών δομών. Του δόθηκε πρόσφατα η ευκαιρία, αλλά δεν το έκανε.

Τώρα τι θέλει να μας πει η κα Μπούτση; Ότι θα πείσει τον Άδωνι Γεωργιάδη να αναιρέσει τις σχετικές αποφάσεις του αναφορικά με τα ψυχιατρεία; Μοιάζει αφελές, αν όχι αστείο. Αλλά κι αν το κατάφερνε, μα κάποιες από τις 150 απολύσεις έπεφταν στα κεφάλια δημοτικών υπαλλήλων του Δήμου Χαϊδαρίου, τι θα έκανε η κα Μπούτση και οι λοιποί συνοδοιπόροι του βαθέος αλλά κι εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ,που συνωστίζονται στην "ανεξάρτητη!!!" παράταξη Μποζίκα; (Αν δεν απατώμαι, η προσφάτως δημιουργηθείσα παράταξη δεν έχει ακόμα όνομα, συνεπώς ονοματίζεται αναγκαστικά ως η παράταξη του Μποζίκα). Θα έβαζαν τα στήθη τους μπροστά, για να υπερασπιστούν και τους υπαλλήλους προκειμένου να αποδείξουν ότι "η συμπαράστασή τους προς τους εργαζόμενους είναι δεδομένη" και ότι "πολιτικές σχέσεις που ανάπτυξαν τα προηγούμενα χρόνια είναι σχέσεις εμπιστοσύνης"; Και αν δεν τα κατάφερναν, τι θα έκαναν; Μήπως ο επί δεκαετίες πασίγνωστος Πασόκος και νυν επικεφαλής της παράταξης,  Ανδρέας Μποζίκας και ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ Χαϊδαρίου Σάββας Βαρυτιμιάδης, που επίσης στελεχώνει την παράταξη και περιοδεύει σταθερά ως δεύτερος παρά τω Μποζίκα, θα σκίσουν δημοσίως τις κομματικές τους ταυτότητες;

Με τι μούτρα θα διεκδικήσει τότε το ΠΑΣΟΚ την ψήφο των Χαιδαριωτών στις ευρωεκλογές και τις περιφερειακές εκλογές; Θα στηρίζεται μόνο στον Πρετεντέρη και στην Τρέμη, στον Λαμπράκη και στο Μπόμπολα;

Πόσο θράσος πρέπει να έχει κανείς για να επιχειρεί την εξαπάτηση των δημοτών παίζοντας μια τέτοια γελοία πολιτική κωμωδία... Αλλά και πόση υπομονή (ή ανοησία) πρέπει να χαρακτηρίζει ένα δημότη για να μην εξοργίζεται με το κακοπαιγμένο θέατρο της (επί δεκαετίες) πολιτικής διγλωσσίας των Πασόκων.

Ο Λοβέρδος και η υγεία

Υπεραμύνεται η κα Μπούτση της πολιτικής Λοβέρδοιυ για την υγεία. Παραλείπει όμως να πει:

~ Ότι τα τρία δισ. που εξοικονομήθηκαν χωρίς να κλείσουν νοσοκομεία, είχαν σαν συνέπεια να οδηγηθεί η λειτουργία των νοσοκομείων σε αδιέξοδο, καθώς υπήρχαν τεράστιες ελλείψεις σε υλικά, από τα σημαντικότερα μέχρι τα ευτελέστερα όπως οι γάζες!!

~  Ότι ο διαγωνισμός για τις 3.000 προσλήψεις ολοκληρώθηκε μεν, αυτές όμως "ακόμα γίνονται", σιγά – σιγά και με το σταγονόμετρο, (δηλαδή επί θητείας και των μετέπειτα υπουργών Υγείας) κι ενώ έχουν περάσει δυόμιση χρόνια. Και επειδή εξαρχής ξεκαθάρισαν από το Υπουργείο, ότι θα προσλάμβαναν άμεσα ένα μέρος από τους 3.000, είχαν πει ότι για τους επόμενους θα ίσχυαν κυλιόμενοι πίνακες, που θα επικαιροποιούνταν με νέα στοιχεία που θα έστελναν οι ενδιαφερόμενοι. 

Ούτε αυτό στην ουσία λειτούργησε και οι τρύπες στα νοσοκομεία μπαλώνονται και πάλι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, που γίνονται είτε μέσω των υγειονομικών περιφερειών είτε μέσω ΜΚΟ. Οι συμβάσεις αυτές είναι συνήθως οκτάμηνες, αλλά και πεντάμηνες, για να μην δικαιούνται οι συμβασιούχοι επίδομα ανεργίας μετά τη λήξη της σύμβασης. Το πιο εξωφρενικό είναι ότι κατά τη μοριοδότηση επιλογής συμβασιούχων, πριμοδοτούνται ισχυρά εκείνοι που ήδη παίρνουν επίδομα ανεργίας, που βρίσκονται δηλαδή στην ανεργία κάποιους μήνες, εις βάρος εκείνων που έχουν απλά κάρτα ανεργίας και βρίσκονται στην ανεργία πολύ περισσότερο χρόνο. Σήμερα αυτή η απίστευτη αδικία γίνεται προφανώς στο όνομα της μνημονιακής λογιστικής, που τόσο πιστά είχε προσπαθήσει να τηρήσει κατά τη θητεία του και ο. κ. Λοβέρδος. Για να λέμε πάντως και του στραβού το δίκιο, οι 3.000 προσλήψεις μονομιάς, θα ήταν μια ανήκουστη πολυτέλεια για το μνημόνιο, που σθεναρά υπερασπιζόταν ως υπουργός ο κ. Λοβέρδος.

~ Ότι ο ΕΟΠΠΥ, του οποίου αρχιτέκτονας είναι ο κ. Λοβέρδος, κτίστηκε με πήλινα πόδια και ήταν εξαρχής θνησιγενής. Για αυτόν ακριβώς το λόγο ήταν επικίνδυνο έως και εγκληματικό να ενταχθούν όλοι οι προηγούμενοι φορείς πρωτοβάθμιας περίθαλψης σε έναν οικονομικά αίολο ΕΟΠΠΥ. Αυτό είχε επισημανθεί τότε από το ΣΥΡΙΖΑ (και από άλλες δυνάμεις της αντιπολίτευσης) και είχε καταγγελθεί ότι η εξάλειψη των θετικών διακρίσεων, που θα επέφερε η ενιαιοποίηση των φορέων της πρωτοβάθμιας περίθαλψης, δεν θα ήταν τίποτα άλλο παρά η εξίσωση προς τα κάτω. Αυτό άλλωστε είναι και ένας από τους βασικούς στόχους των μνημονίων στην Ελλάδα, αλλά και στις άλλες «επιτηρούμενες» χώρες της Ευρώπης και παράλληλα είναι ένα από τα πιο αποτελεσματικά εργαλεία για να επιτευχθεί το κοινωνικό και οικονομικό ντάμπιγκ στην Ευρώπη. 

Αυτές οι μεγάλες αλήθειες είναι τραγικά επίκαιρες, καθώς στη συγκεκριμένη περίπτωση η κατάρρευση των δημόσιων πρωτοβάθμιων δομών υγείας είναι προ των πυλών. Πάντως ο Λοβέρδος ήταν αμετανόητος. Το Δεκέμβρη του 2012 είπε στο Γιώργο Παπαδάκη "Αν δεν είχαν ενοποιηθεί -σε ΕΟΠΥΥ- όλα τα ταμεία, αυτή τη στιγμή δεν θα υπήρχε η δυνατότητα της παραμικρής παροχής ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης". Γιατί όμως είχε το θράσος να υπερασπίζεται τον ΕΟΠΠΥ ακόμα και τότε, όταν η κοινωνία είχε ήδη διαπιστώσει τα τραγικά προβλήματα της λειτουργίας του; Γιατί το Δεκέμβρη του 2012 το Σύστημα Υγείας βρισκόταν ήδη σε αδιέξοδο, καθώς "ο σωτήρας της Υγείας" κ. Λοβέρδος, μαζί με τους άλλους μνημονιακούς βουλευτές, από το Φλεβάρη του 2012, είχαν επιφέρει ένα συντριπτικό πλήγμα στα ασφαλιστικά ταμεία, υπερασπιζόμενοι το PSI της κυβέρνησης Παπαδήμου. Εκείνο τοέγκλημα έχει σαν συνέπεια, σήμερα τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων στην Ελλάδα, -σύμφωνα με το Σάββα Ρομπόλη-, να συμμετέχουν κατά λιγότερο από 2,5% στα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων, τη στιγμή που τα αντίστοιχα στη βόρεια Ευρώπη συμμετέχουν κατά 25%!

Τέλος υπερηφανεύεται η κα Μπούτση για την ηλεκτρονική συνταγογράφηση και τους ηλεκτρονικούς διαγωνισμούς προμηθειών που δρομολόγησε ο πολιτικός μέντοράς της. Πρέπει να θυμίσουμε ότι ο κ. Λοβέρδος ήταν υπουργός του ΠΑΣΟΚ που κυβέρνησε τη χώρα τα 22 από τα τελευταία 32 χρόνια. Και μάλιστα ήταν πουλαίν του εκσυγχρονιστή κ. Σημίτη, ο οποίος εκφώνησε και τη διαβόητη αφήγηση περί της "ισχυρής Ελλάδας". Σε αυτήν όμως την έρημη την ισχυρή Ελλάδα, το όχημα του δημόσιου τομέα, έχοντας απαρχαιωμένες και παρακμάζουσες υποδομές, έπαιρνε μπρος μόνο με τη μανιβέλα, την ίδια στιγμή που στις προηγμένες χώρες της Δύσης (στην οποία ως γνωστόν "ανήκομεν" και θεωρώ ότι καλά κάνουμε και ανήκουμε), ο δημόσιος τομέας φορούσε δεκαεξαβάλβιδο κινητήρα. 

Ποιος τους εμπόδισε να αξιοποιήσουν στο έπακρο την πληροφορική για τον εκσυγχρονισμό και την παραγωγικότητα του δημόσιου τομέα; Μήπως η κακιά Αριστερά, η οποία όμως υπερθεμάτιζε του εκσυγχρονισμού των υποδομών; Δεν συνιστά θράσος να υπερηφανεύονται επειδή έκαναν το αυτονόητο, όταν αυτό έγινε επειδή τους το επέβαλε η τρόικα. (αφού τόσα χρόνια που κυβερνούσαν δεν σκέφτηκαν, ή δεν αποφάσισαν να το κάνουν).

Δεν μπορεί βέβαια να κλείσει κανείς το φάκελλο Λοβέρδου στην υγεία, αν δεν αναφερθεί και στη δημόσια διαπόμπευση των οροθετικών ιερόδουλων. Αναφορικά με αυτό το περιστατικό, δεν επισημάνθηκε στη συζήτηση που είχε γίνει τότε, η ασυνέπεια στο επίπεδο της πολιτικής κουλτούρας. Ο κ. Λοβέρδος λειτούργησε περισσότερο σαν ένας "σαμαρικός σκληροπυρηνικός δεξιός" κι όχι σαν ένας "σύγχρονος ευρωπαϊστής σοσιαλδημοκράτης", που έχει μεν πλέον φιλελεύθερες απόψεις στον άξονα της οικονομικής πολιτικής, αλλά παράλληλα διατηρεί τις ευαισθησίες του σε ζητήματα δημοκρατίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τα αντανακλαστικά του απέναντι στο ρατσισμό και το φασισμό. Τελικά η διπροσωπία είναι μέσα στο DNΑ των Πασόκων.

Γιώργος Μαλιώτης Μηχ/γος Μηχ/κος. Μέλος της γραμματείας της Δημοτικής Κίνησης «ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΕ ΔΡΑΣΗ – ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ»

Αναρτήθηκε από ΧΑΪΔΑΡΙ ΣΗΜΕΡΑ την 4:34 μ.μ.. Στη κατηγορία Αρθρογράφοι . Μπορείτε να ακολουθήσετε τις απαντήσεις σε αυτή την καταχώρηση μέσω RSS 2.0. Μπορείτε να αφήσετε μια απάντηση

… Θα χρησιμοποιήσω τον τίτλο του πανέμορφου τραγουδιού «μανιφέστο» του John Lennon για να πω τα παρακάτω στον τόπο- Λασίθι – που με έκανε να σταθώ στα πόδια μου επαγγελματικά και να βρω την προσωπικότητά μου στην κουζίνα:
Σε συζήτηση με έναν συνάδελφο μου- σεφ σε μεγάλο ξενοδοχείο της περιοχής- μου είπε ότι πλέον προσφέρουν υψηλότερες υπηρεσίες και ποιοτικά προϊόντα στους πελάτες τους, που φυσικά ανεβάζουν τον κόστος. Πχ, στο πρωινό προσφέρουν ανανά και μπανάνες Τσ…. σε αφθονία. Τον ρώτησα:
- Γιατί μπανάνες απ’ αυτήν την εταιρία (που όλοι γνωρίζουμε πια την πολιτική της προς το περιβάλλον και τους «υπάλληλους» της!). Γιατί όχι μικρές Κρητικές μπανάνες που είναι πεντανόστιμες και λόγο του μέγεθος, βολεύουν καλύτερα στο καλάθι των φρούτων; Γιατί ανανά εισαγωγής; Μήπως δεν είναι εξωτικά φρούτα το πεπόνι, το καρπούζι, το σύκο ή το κορόμηλο για τους ξένους επισκέπτες μας; Ανανά θα φάνε και καλύτερο σ’ άλλους τόπους! Ο φίλος μου ο Γ. Καραλάκης από την Ιεράπετρα φύτεψε παπάγιες και φυσαλίδες. Ειλικρινά δεν έχω ξανά φάει καλύτερες! Κι όμως! Σαπίζουν πάνω στα δέντρα και τα ξενοδοχεία παίρνουν εξωτικά φρούτα εισαγωγής.
- Στην Θήβα και πιθανόν στην Ιεράπετρα, η ντομάτα σαπίζει φέτος στα χωράφια, εν’ τω μεταξύ στα μεγάλα ξενοδοχεία χρησιμοποιούν- καλοκαίρι!- κονσέρβες ντοματάκι Ιταλίας…
- Οι γίγαντες και τα άλλα όσπρια είναι εισαγωγής ( ή στην καλύτερη περίπτωση συσκευασμένα στην Ελλάδα). Βέβαια οι γίγαντες Τουρκίας έχουν 3 € το κιλό ενώ το Ελληνικό 6€ . Και λοιπόν; Βγάζω 10-12 μερίδες ανά κιλό. Πόσο είναι τότε το κόστος της μερίδας; 0,60- 1 €! Έχω το περιθώριο για κέρδος, αλλά και για να βοηθήσω τον τόπο μου, τους γύρω μου και να έχω ποιότητα!
- Γιατί έχουμε κάνει μόδας το fleur de sel Γαλλίας ( 20€/ κιλό) και τελευταία το αλάτι ορυκτό των Ιμαλαΐων; Μα! Ζούμε μες’ στο αλάτι! Βάζω 3 σκάφες θαλασσόνερο στην ταράτσα, εξατμίζεται το νερό κι έχω το πιο ωραίο αλάτι για μία ολόκληρη χρονιά!
- Γιατί αγοράζουμε τη κάπαρη Ιταλίας ή Τουρκίας; Το Λασίθι είναι γεμάτο άγρια φυτά και κανείς δεν την μαζεύει.
- Γιατί αρνί Νέα Ζηλανδίας σε όλα τα ξενοδοχεία, άνοστο και που μερικά κομμάτια- ακόμα και κατεψυγμένα!- είναι ακριβότερα από το φρέσκο;
- Γιατί ψωμί κατεψυγμένο και προψημένα ή έτοιμα μείγματα από την Γαλλία ή την Γερμανία. Μήπως δεν ξέρουμε να ζυμώσουμε ψωμί στο Λασίθι;;; Το εφτάζυμο στο Κρούστα μας κάνει περήφανοι όταν το σερβίρουμε. Τα παξιμάδια είναι από τα κορυφαία προϊόντα και τρελαίνουν τους επισκέπτες μας.
- Γιατί μακαρόνια Ιταλίας που βρίσκει ολόκληρος ο κόσμος στο πιάτο του; Η Ελλάδα έχει αντίστοιχες ανταγωνιστικές εταιρίες και πλέον υπάρχουν κρητικές εταιρίες παραγωγής ζυμαρικών που χάρη στην υψηλή ποιότητα των προϊόντων τους εξάγουν.
- Γιατί τυριά Gouda και Emmental στην Κρήτη;
- Μπορούμε να έχουμε “fan” πελάτες αποκλειστικά από το πρόβειο γιαούρτι- με πέτσα ή σακούλας! Συγκρίνεται καθόλου με το κακό ιμιτασιόν που έχει πλημμυρίσει τα πρωινά και το τζατζίκι; Δεν αξίζει η διαφορά τιμής όσο η ποιότητα;
- Γιατί κατεψυγμένα κρουασανάκια και σχεδόν πάντα κακής ποιότητας; Ας φάνε οι πελάτες μας μυζηθρόπιτες νεράτες! Μήπως θα πει στην πατρίδα του ότι δεν έφαγε κρουασανάκια στην Κρήτη;
…Η λίστα είναι ατελείωτη και θα μπορούσα να πω και άλλα πολλά.
Φανταστείτε τώρα το Λασίθι όπου όλα τα ξενοδοχεία και τα εστιατόρια αγοράζουν τοπικά προϊόντα…
Να συσκευάζει ο κόσμος την ντομάτα, ίσως στην αρχή σε βάζα και αργότερα να γίνει εργοστάσιο κονσέρβες.
Φανταστείτε να γίνουν βιοτεχνίες ζυμαρικών.
Φανταστείτε να φυτευτούν περισσότερες μπανανιές.
Φανταστείτε να εκτρέφει ο κόσμος περισσότερα χοιρινά, αμνοερίφια και -γιατί όχι- αγελάδες, όπως στην Μάνη και στην Μύκονο.
Φανταστείτε να γίνουν και άλλες βιοτεχνίες- βιομηχανίες τυριών και αλλαντικών.
Φανταστείτε να παράγει ο γεωργός στάρι και να φτιάξουμε τοπικά ψωμιά.
Φανταστείτε να γίνουν περισσότεροι συνεταιρισμοί γυναικών και φούρναροι να τροφοδοτούν τα ξενοδοχεία.
Φανταστείτε να φυτέψουμε περισσότερες συκιές, πορτοκαλιές, λεμονιές, βερικοκιές και να παράγουμε φρέσκα φρούτα και μαρμελάδες.
Φανταστείτε να γίνουν άλλοι 2- 3 ιχθυοκαλλιέργειες, που τα ψάρια είναι σαφώς καλύτερα από τα εισαγωγής, τα όποια είναι τουλάχιστον 5- 6 ημερών και είναι γεμάτα συντηρητικά.
Φανταστείτε να ξανά μαζέψουμε το αλάτι από αλυκές.
Φανταστείτε να μαζεύει ο κόσμος τα χόρτα το χειμώνα, να τα καταψύχει ή να τα συσκευάζει για να τα χρησιμοποιεί το καλοκαίρι.
Φανταστείτε λοιπόν πόσο πιο νόστιμη θα ήταν η κουζίνα μας!
Φανταστείτε λοιπόν πόσοι άνθρωποι θα δούλευαν χειμώνα- καλοκαίρι!
Φανταστείτε ότι τα λεφτά θα έμειναν στον τόπο.
Και τέλος, φανταστείτε τους τουρίστες που, γυρνώντας στον τόπο τους, τι διαφήμιση θα έκαναν λέγοντας ότι στο Λασίθι τρώμε μόνο τοπικά προϊόντα!
Φανταστείτε ότι δεν είναι ουτοπία, δεν είναι καθόλου μακριά από την πραγματικότητα αν η τοπική αρχή , με θέληση, μας ενώνει.

Από δημοσίευμα της εφημερίδας «Ανατολή»  της Κρήτης