Μαγκιές… δαντελωτές

Posted by sogald in Αναδημοσίευση από Ποντίκι

Δημήτρης Μηλάκας

Υπάρχει κράτος! Το αποδεικνύουν οι «σιδηρές» αποφάσεις για τον απεργό πείνας Νίκο Ρωμανό. Το φανερώνει η αποφασιστικότητα των ΜΑΤ που μπορούν να δέρνουν από καθαρίστριες και περιπτεράδες μέχρι ΑμεΑ. Υπάρχει κράτος! Το υπογραμμίζει η «έτσι θέλω» διακυβέρνηση της χώ­ρας με Προεδρικά Διατάγματα και υπουργικές αποφάσεις.

Και σε ένα τέτοιο κράτος υπάρχουν οι «μάγκες», οι οποίοι, αφού πήραν την εξουσία πουλώντας προε­κλογικά παραμύθια με την οκά (κανένα νέο μέτρο, επαναδιαπραγμάτευση κ.λπ.), θεωρούν πως μπο­ρούν να παραμείνουν στις (πρωθ)υπουργικές τους πολυθρόνες (ή στις παχυλές βουλευτικές τους αποζημιώσεις) πουλώντας αγριάδα και νταηλίκι. Το πολιτικό (και άλλο) νταηλίκι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο (με το καλό ή με το άγριο) συνήθως πι­άνει αν «υπάρχει κράτος»…
Την προκειμένη  ελληνική περίπτωση, όμως, το κράτος έχει παραδοθεί στην τρόικα, στα τεχνι­κά κλιμάκια, στην ομάδα κρούσης του Ράιχενμπαχ και στους υπαλλήλους των δανειστών. Οι «μά­γκες» της κυβέρνησης δεν μπορούν να ορίσουν ούτε τον ΦΠΑ χωρίς τη συμφωνία των δανειστών και μένουν με την απορία: «Αφού τους τα δίνουμε όλα, γιατί μας φέρονται έτσι;».
Με την ίδια απορία έχει μείνει η «σιδηρά» κυβέρνησή μας και για τη στάση της Τουρκίας. Ετοι­μάζεται να υποδεχτεί τον πρωθυπουργό και κα­μιά δεκαριά υπουργούς της Τουρκίας και, αντί να απολαύσει το «καλό κλίμα», έρχεται αντιμέτωπη με την ανακοίνωση της Άγκυρας πως το τουρκικό κλιμάκιο των υπουργών μαζί με τον πρωθυπουρ­γό Νταβούτογλου, μετά το Συμβούλιο Συνεργασί­ας των Αθηνών, θα κάνει και μια βόλτα στη Θρά­κη για να αντιμετωπίσει επί τόπου τα προβλήματα των «αδελφών Τούρκων».
Και για να μην υπάρχει καμία παρερμηνεία για τη «σφαλιάρα» που ρίχνει, η Άγκυρα ανακοίνωσε ότι βγάζει τον στόλο της στο Βόρειο Αιγαίο και την περιοχή των Ιμίων ακριβώς τις μέρες που έρχεται εδώ το μισό τουρκικό Υπουργικό Συμβούλιο!
Τι απομένει, λοιπόν, από την «πυγμή» της κυβέρ­νησης; Ποιο είναι το μήνυμα ασφάλειας που εκ­πέμπει στην ελληνική κοινωνία; Ποια είναι η ελά­χιστη αίσθηση εμπιστοσύνης που αποπνέει; Αυτή που προκαλούν οι κλούβες των ΜΑΤ όταν περικυκλώνουν γειτονιές στο κέντρο της Αθήνας; Το γράμμα του νόμου και οι αποφάσεις που οδηγούν ένα νέο παιδί στα άκρα; Το «νόμος και τάξη» των ακροδεξιών «σταγονιδίων» που δίνουν τον τόνο στη συντηρητική παράταξη;
Πρόκειται για μαγκιές… δαντελωτές, με το συμπάθιο.

Είστε μια ντροπή – Φύγετε!

Posted by sogald in Αναδημοσίευση από enikos

Αυτή η κυβέρνηση, η κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ πρέπει να φύγει. Τώρα. Έπρεπε να είχε φύγει από χτες! Γιατί;

• Γιατί την φορολεηλασία οθωμανικού τύπου, την αρπαγή μισθών και συντάξεων τα βάφτισε«πατριωτισμό». 
• Γιατί το χαράτσι το βάφτισε «αλληλεγγύη».
• Γιατί το συμφέρον των πολυεθνικών που χαίρουν φοροασυλίας είτε μέσω Καραγιώργη Σερβίας είτε μέσω Λουξεμβούργου και γιατί τα εξωδικαστικά κουκουλώματα υποθέσεων τύπου «Ζήμενς» τα βάφτισε «εθνικό συμφέρον».

• Γιατί την απόλυση και την ανεργία τα βάφτισε «εφεδρεία».
• Γιατί το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου και την εξυπηρέτηση συμφερόντων του εκάστοτε «ενός μειοδότη» τα βάφτισε «αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας».
• Γιατί την αιθαλομίχλη της ανέχειας, την επιστροφή της χώρας στην εποχή των μαγκαλιών και τις χιλιάδες αυτοκτονίες τα βάφτισε «σωτηρία».
• Γιατί τον εξανδραποδισμό του βασικού – κατ’ ευφημισμό – «μισθού»,  την εκμετάλλευση των «ενοικιαζόμενων εργαζόμενων» και την υπαγωγή της εργασιακής νομοθεσίας στην εποχή των ειλώτων τα βάφτισε «ανάπτυξη».
• Γιατί την είσοδο στα Μνημόνια την βάφτισε «ευλογία» και γιατί την αέναη παραμονή στην Κόλαση την βαφτίζει σαν «έξοδο από το Μνημόνιο».

 

Αυτή η κυβέρνηση πρέπει να φύγει. Οι λόγοι που επιβεβαιώνουν ότι πρέπει να φύγει είναι τόσοι όσοι:

• Τα εκατομμύρια των άνεργων.
• Τα εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά του λαού που έγιναν μετανάστες.
• Οι εκατοντάδες χιλιάδες των γερόντων που τους βούτηξαν τις συντάξεις και δεν έχουν να πάρουν τα φάρμακά τους.
• Τα χιλιόμετρα των άστεγων και των υποσιτισμένων πίσω από τα καζάνια των συσσιτίων.
• Οι αμέτρητες υποκλίσεις τους στους ντόπιους εργολάβους, στους ντόπιους τραπεζίτες, στους ντόπιους πλουτοκράτες.
• Οι καθημερινές υποκλίσεις τους στους Σόιμπλε, στους Τόμσεν, στους δήθεν «εταίρους» και στους δήθεν «συμμάχους».
• Τα δισεκατομμύρια που άρπαξαν από τον φτωχό, τα δισεκατομμύρια που μοίρασαν στους τραπεζίτες, τα δισεκατομμύρια που λήστεψαν από τα Ταμεία, τα δισεκατομμύρια που έχουν εξασφαλίσει σε ξένους και ντόπιους δανειστές, τοκογλύφους και κερδοσκόπους.
• Τα χιλιάδες νοικοκυριά που δεν έχουν θέρμανση, τα χιλιάδες μαγαζιά που έβαλαν «λουκέτο», τα χιλιάδες όνειρα που καταπλακώνονται στα «συγχωνευμένα» σχολεία και στα υποχρηματοδοτημένα Πανεπιστήμια.
• Οι λόγοι που πρέπει να φύγουν είναι τόσοι όσα και τα 6,3 εκατομμύρια του πληθυσμού των «όλοι μαζί τα φάγαμε» (!) που έχει στοιβαχτεί στα έγκατα της ανέχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού.
• Οι λόγοι που πρέπει να φύγουν είναι τόσοι όσα και τα σαλιαρίσματά τους με τους ναζί και την ακροδεξιά συνιστώσα του καθεστώτος των Μνημονίων, είναι τόσοι όσοι και οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου του καθεστώτος των PSI, είναι τόσοι όση και η «μαυρίλα» των Μπαλτάκων, των Πλεύρηδων και των Στύλιων.

 

Αλλά ακόμα κι αν δεν υπήρχε τίποτα από τα προηγούμενα, πάλι αυτή η κυβέρνηση θα έπρεπε να φύγει. Και θα ήταν αρκετός ένας και μόνο λόγος. Θα  ήταν αρκετό αυτό που συνέβη χτες. Και τι συνέβη χτες:

Αποκαλύφθηκε ότι ένα και μόνο… «e-mail» της τρόικας, ένα και μόνο… «ηλεκτρονικό μήνυμα» από τον υπολογιστή» του τελευταίου χαρτογιακά της ΕΕ και του ΔΝΤ (το «e-mail» που είχε φέρει στο φως το περασμένο Σάββατο η εφημερίδα «Αγορά»), ήταν αρκετό ώστε αυτή η – «εθνικά υπερήφανη» – κυβέρνηση να μπει σε «δεύτερες σκέψεις» (http://www.enikos.gr/economy/277026,Emplokh_stis_100_doseis.html), για να κάνει τι; Για να αλλάξει ένα νόμο -   το νόμο για τη ρύθμιση των 100 δόσεων -που η ίδια ψήφισε μόλις πριν 10 μέρες!

Ναι! Χτες, από το πρωί έως το βράδυ, από το Μέγαρο Μαξίμου μέχρι το υπουργείο Οικονομικών κι από τα υπουργικά γραφεία μέχρι τα κομματικά επιτελεία των δυο κυβερνητικών συνεταίρων, είχαν αναστατωθεί. Είχανπανικοβληθεί.Είχαν αναμαλλιαστεί.

Έψαχναν κάθιδροι, πελιδνοί και κάτωχροι, πώς θα αλλάξουν ένα νόμο (τον ίδιο νόμο που τον είχαν κάνει σημαία), πώς θα ανασκολοπίσουν ένα νόμο(τον ίδιο νόμο που είχαν δηλώσει πεντακόσιες φορές ότι «δεν αλλάζει»),πώς θα «μετατρέψουν» ένα νόμο (τον νόμο που τον εμφάνιζαν ως το αγλάισμα της κοινωνικής τους ευαισθησίας), πώς θα κόψουν και θα ράψουν ένα νόμο (τον ίδιο νόμο που τον ψήφισαν μετά χορδών και οργάνων μόλις πριν 10 μέρες) ώστε να εναρμονιστούν με ένα… «e-mail» που τους έστειλε η τρόικα!

 

Ναι! Ένα ολόκληρο κράτος, μια ολόκληρη κυβέρνηση – η ίδια κυβέρνηση που μιλάει για «περηφάνια», για «αξιοπρέπεια», για «ανεξαρτησία» και έχει ως συνιστώσα το κόμμα που έλεγε εκείνο το πάλαι ποτέ «η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες» – έγινε «μύλος» χτες επειδή η τρόικα της έστειλε ένα… «e-mail»!

Ε, λοιπόν, κύριοι, η στάση σας δεν συνιστά «αδυναμία». Δεν είστε αθώοι γιατί είστε «μικροί» και «λίγοι». Είστε μικροί και λίγοι γιατί είστε συνένοχοι. Δεν επιδεικνύεται δουλικότητα και υποτέλεια «κατ’ ανάγκη», αλλά κατ΄ επιλογή. Η καταισχύνη σας είναι αντανάκλαση της στρατηγικής της τάξης που εκπροσωπείτε, η οποία για να διασφαλίσει τα δικά της συμφέροντα, για να έχει την διεθνή στήριξη για την παραμονή της στην εξουσία, προσφέρει ως εγγύηση στους «εταίρους» την υποδούλωση του λαού και του τόπου.

Δεν είστε αθώοι γιατί «πιέζεστε» ούτε ισχύει η αστειότητα πως είστε  «προδότες». Είστε ένοχοι όχι γιατί είστε «εθνικά μεμπτοί» ούτε γιατί «ενδίδετε». Αλλά γιατί ό,τι κάνετε το κάνετε σε συμμαχία με το ξένο κεφάλαιο. Γιατί το διαπράττετε σε σύμπραξη με τους «συμμάχους». Και γιατί η εξάρτησή σας είναι η άλλη όψη του νομίσματος της πολιτικής σας συνέπειας ως πολιτικοί εκφραστές του κεφαλαίου που δεν έχει πατρίδα.    

Αυτή είναι η καταισχύνη σας! Αυτό είναι που καθορίζει τη συμπεριφορά σας και στα «μικρά» και στα «μεγάλα». Και γι’ αυτό, κύριοι, είστε μια ντροπή! Είστε μια σκέτη ντροπή!

Δεν ξέρουμε αν από το να ντροπιάζετε αυτόν τον τόπο έχετε περάσει πλέον και στην επόμενη φάση: Να μαγαρίζετε, κιόλας, αυτόν τον τόπο. Εκείνο, πάντως, που ξέρουμε (και παρ΄ ότι το φευγιό σας δεν συνιστά ούτε την αναγκαία ούτε την ικανή συνθήκη για να αλλάξει το πλαίσιο μέσα στο ποίο κινείται η χώρα) είναι ότι  ήρθε η ώρα: Να φύγετε. Και θα φύγετε. 

πηγή  Στειρι

ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 253/2014 KAI 254/2014: ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ Η ΜΕΙΩΣΗ ΜΙΣΘΩΝ

 

Είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας πληροφορήσουμε για δύο σημαντικές αποφάσεις, που χειρίστηκε το δικηγορικό μας γραφείο, που δημοσιεύθηκαν πρόσφατα και αποτελούν ορόσημο στην προσπάθεια που καταβάλλεται από το νομικό κόσμο της χώρας για το ξήλωμα που πέπλου της μνημονιακής νομοθεσίας.
Ειδικότερα με τις υπ’ αριθμ. 253/2014 και 254/2014 αποφάσεις του Ειρηνοδικείου Πειραιώς κρίθηκε ότι οι δύο μνημονιακοί νόμοι 3833/2010 και 3845/2010 που επέβαλαν μείωση των αποδοχών, των επιδομάτων, κ.λπ. των εργαζομένων στο Δημόσιο τομέα αντίκεινται στο άρθρο 4 παρ. 5 του Συντάγματος σύμφωνα με το οποίο οι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν στα δημόσια βάρη ανάλογα με τις δυνάμεις τους. Στην προκειμένη περίπτωση ο Ειρηνοδίκης υπογραμμίζει «ότι η μείωση των αποδοχών και των επιδομάτων κατά το ίδιο γενικό ποσοστό που καταλαμβάνει τόσο τους υψηλόμισθους, όσο και τους χαμηλόμισθους εργαζόμενους αντίκεινται στην ανωτέρω διάταξη και οδηγεί τους μεν υψηλόμισθους στο να εξακολουθούν να διατηρούν ένα ικανοποιητικό και αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης, ενώ τους χαμηλόμισθους, οι οποίοι αποτελούν ένα ιδιαίτερα μεγάλο μέρος του ελληνικού πληθυσμού, το οποίο στο όνομα του γενικού συμφέροντος έπρεπε να προστατεύεται, τους οδηγούν στην κοινωνική και οικονομική εξαθλίωση, αφού εκμηδενίζουν στην ουσία τις αποδοχές τους και τους αναγκάζουν, κατά παράβαση της ως άνω διάταξης, να συνεισφέρουν στα δημόσια βάρη κατά φανερή αναντιστοιχία με τις δυνάμεις τους.»
Στο εν λόγω Δικαστήριο είχαν προσφύγει οι εργαζόμενοι της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία Ο.Λ.Π Α.Ε.

Ο Δικηγόρος, κ. Λουκάς Θ. Αποστολίδης, που χειρίστηκε την υπόθεση, επισημαίνει ότι πρόκειται για μία σημαντική απόφαση, που βάζει φρένο στις άδικες μειώσεις των μισθών που πραγματοποιήθηκαν με τους νόμους 3833/2010 και 3845/2010. Οι εν λόγω αποφάσεις είναι άκρως τεκμηριωμένες και νομικά θεμελιωμένες, αφού κατοχυρώνουν το κοινωνικό κεκτημένο και προασπίζουν εργασιακά δικαιώματα. Οι παραπάνω αποφάσεις είναι απόδειξη ότι η δικαστική εξουσία στέκεται στο ύψος των περιστάσεων, αρνούμενη να υποκύψει υπό το βάρος πιέσεων, συνδράμοντας στην προστασία των πολιτών από κατάφωρες προσβολές συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων τους.

«Καίει» την κυβέρνηση έγγραφο-βόμβα που έφτασε στη Βουλή

«Κόλαφο» για την κυβέρνηση και την κεντρική διοίκηση αποτελεί έγγραφο «βόμβα» του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρου Ρακιντζή που διαβιβάστηκε στη Βουλή μετά από ερώτηση του Προέδρου των Ανεξαρτήτων Ελλήνων Π. Καμμένου με το οποίο έρχονται στο φως 14 νομοθετικές ρυθμίσεις που «καλύπτουν  αναδρομικά παραβάσεις ή απαλλάσσουν σε παρόντα και μέλλοντα χρόνο από ευθύνες δημοσίων λειτουργών».
Υπενθυμίζεται, ότι ο κ. Ρακιντζής στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής είχε κάνει λόγο για «ιδιότυπη ασυλία των επωνύμων και για εμπόδια στο έργο του, όποτε προσπαθεί να ελέγξει επωνύμους» καθώς και για «απαλλαγή των ΔΕΚΟ από ευθύνες, γεγονός που υποκρύπτει αμνηστία εξαιτίας νόμου που ψήφισε η Βουλή».
Τα «εμπόδια» - όπως αναφέρει ο γενικός επιθεωρητής – αφορούν «στη μη σύμπραξη ή αποστολή απαραίτητων για τον έλεγχο στοιχείων, στη μη υλοποίηση πορισμάτων και εκθέσεων ελέγχου, στην αποφυγή αναζήτησης πειθαρχικών ευθυνών εμπλεκόμενων υπαλλήλων, οργάνων ή λειτουργών του δημόσιου τομέα (ειδικά των αιρετών).
Πιο χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων που ζήτησε από τον γενικό επιθεωρητή να μην υποδεικνύονται πλέον εκ μέρους του συγκεκριμένες φορολογικές δράσεις νομικών προσώπων ή φυσικών προσώπων ή ακόμα και εμπλεκομένων σε υποθέσεις διαφθοράς δημοσίων λειτουργών με το αιτιολογικό ότι οι φορολογικοί έλεγχοι προγραμματίζονται πλέον από την κεντρική υπηρεσία του υπουργείου Οικονομικών μέσω ειδικού συστήματος ανάλυσης κινδύνου με συγκεκριμένες εντολές προς τις ΔΟΥ.
Οι υποθέσεις είναι:
1) Οργανισμός Σχολικών Κτιρίων: το 2009 εντοπίσθηκαν μισθολογικές υπερβάσεις περίπου 30 εκατ. ευρώ. Οι υπερβάσεις επιβεβαιώθηκαν από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους και το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους που ζήτησε την επιστροφή των χρημάτων. Η Εισαγγελία Πρωτοδικών άσκησε διώξεις για απιστία στα μέλη του ΔΣ του ΟΣΚ, αλλά με το άρθρο 39 παρ. 12 του νόμου 4024/2011 νομιμοποιήθηκαν αναδρομικά οι υπερβάσεις.
2) ΟΚΑΝΑ: το 2010 διαπιστώθηκαν μισθολογικές υπερβάσεις, που επιβεβαιώθηκαν από το ΓΛΚ και η έκθεση της ΓΕΔΔ διαβιβάστηκε στην Εισαγγελία Πρωτοδικών. Με το άρθρο 111 του νόμου 4172/2013 δεν αναζητούνται οι καταβληθείσες πάσης φύσεως υπερβάσεις.
3) δημοτικές επιχειρήσεις: οι νόμοι 4071/2012 και 4170/2013 διέγραψαν τα χρέη όλων των δημοτικών επιχειρήσεων. Στη συνέχεια η 49/2014 γνωμοδότηση του ΝΣΚ, ερμηνεύοντας τις διατάξεις αυτές, αποφάνθηκε ότι απαλλάσσονται οι διοικούντες τις δημοτικές επιχειρήσεις από κάθε προσωπική και αλληλέγγυα ευθύνη, αλλά και οι συνυπόχρεοι ιδιώτες.
4) διάταξη 20 ημερών: με το άρθρο 1 παρ. ΙΕ.12 του νόμου 4254/2014 τροποποιήθηκε το άρθρο 263α του Ποινικού Κώδικα ώστε κατηγορίες προσώπων να παύσουν να θεωρούνται υπάλληλοι νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου στα οποία μπορούν να διατεθούν επιχορηγήσεις κ.λπ. από νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, τράπεζες κ.λπ., και, άρα, δυνάμει υποκείμενα εγκλημάτων σχετικών με την υπηρεσία. Η διάταξη αυτή έμεινε για 20 μέρες και επανήλθε η προηγούμενη! «Δημιουργείται μείζον θέμα, καθόσον για όλες τις εκκρεμούσες υποθέσεις θα γίνει επίκληση της ευνοϊκότερης διάταξης, έστω και αν ίσχυσε για μία ημέρα» τονίζει ο Λ. Ρακιντζής.
5) ΟΑΕΕ: με το άρθρο 20 παρ. 6 εδάφιο β του νόμου 4255/2014 παύουν οριστικά οι εκκρεμείς ποινικές διώξεις που αφορούν σε κάθε είδους πράξεις και παραλείψεις σχετιζόμενες με διάθεση πόρων του ΟΑΕΕ για την εξυπηρέτηση του σκοπού του.
6) επιδόματα υπουργείου Υγείας: με το άρθρο 51 παρ. 9 του νόμου 3918/2011 παύει η αναζήτηση ως αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών που χορηγήθηκαν ως επιδόματα μεταπτυχιακών σπουδών στους προϊσταμένους των γενικών διευθύνσεων κ.λπ. φορέων του υπουργείου Υγείας για την περίοδο 1 Σεπτεμβρίου 2005 έως 31 Σεπτεμβρίου 2010 και η εκ των υστέρων άρση τυχόν γενομένων καταλογισμών.
7) δωροδοκία: με το άρθρο 68 του νόμου 4139/2013 τροποποιήθηκε το άρθρο 235 του Ποινικού Κώδικα και ορίσθηκε ότι "δεν συνιστά δωροδοκία η απλή υλική παροχή προς έκφραση ευγνωμοσύνης". Τελικά, ύστερα από έντονες αντιδράσεις, και της ΓΕΔΔ, η διάταξη αυτή καταργήθηκε με τον νόμο 4198/2013.
8) PSI: με το άρθρο 3 παρ. 8, 9 και 10 του νόμου 4046/2012 απαλλάσσονται από κάθε ευθύνη τα μέλη των διοικητικών συμβουλίων των ελληνικών τραπεζών που αποφάσισαν την συμμετοχή στους στο πρόγραμμα επαναγοράς ομολόγων, αλλά και τα στελέχη της Τράπεζας της Ελλάδος για την απόφαση συμμετοχής του Κοινού Κεφαλαίου των ΝΠΔΔ και των ασφαλιστικών φορέων σε πρόγραμμα ανταλλαγής τίτλων του ελληνικού δημοσίου, ή άλλης χρηματοδοτικής διευκόλυνσης, κατ’ εφαρμογή προγράμματος για την αναδιάταξη του ελληνικού χρέους.
9) ιδιωτικοποιήσεις: με το άρθρο 31 παρ. 4 ου νόμου 4141/2013 αναστέλλεται η ποινική δίωξη των προσώπων στα οποία είχε ή πρόκειται να ανατεθεί η νόμιμη εκπροσώπηση των εταιρειών που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων για οφειλές των εταιρειών προς το δημόσιο, ΝΠΔΔ, ασφαλιστικούς οργανισμούς, περιφέρειες και δήμους. Η αναστολή διαρκεί μέχρι την ολοκλήρωση είτε της αποκρατικοποίησης της εταιρείας για οφειλές της οποίας διώκεται ο νόμιμος εκπρόσωπός της ή έχουν επισπευθεί μέτρα εκτέλεσης, είτε μέχρι την αξιοποίηση επιμέρους περιουσιακών στοιχείων είτε μέσω της μεταβίβασης περιουσιακών στοιχείων της στο ΤΑΙΠΕΔ είτε μέχρι να τεθεί σε λύση και εκκαθάριση, οπότε αίρεται το αξιόποινο των πράξεων και παύουν οι ποινικές διώξεις.
10) δάνεια τραπεζών: στο άρθρο 78 του νόμου 4176/2013 ορίσθηκε ότι δεν συνιστά απιστία για τον πρόεδρο, τα μέλη του ΔΣ και τα στελέχη των τραπεζών η σύναψη δανείων με νομικά πρόσωπα δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, του ευρύτερου δημόσιου τομέα, εφόσον πληρούνται δύο προϋποθέσεις: α) υφίστανται αποφάσεις των θεσμοθετημένων εγκριτικών επιτροπών ή οργάνων κάθε τράπεζας, β) τηρήθηκαν οι κανονιστικές διατάξεις της Τράπεζας της Ελλάδος.
11) ΛΑΡΚΟ: με το άρθρο 9 παρ. 2 του νόμου 4224/2013 ορίσθηκε ότι τα μέλη του ΔΣ ή άλλου συλλογικού οργάνου της ΛΑΡΚΟ δεν έχουν ποινική, αστική, διοικητική ή άλλη ευθύνη κατά την άσκηση των καθηκόντων τους που αφορούν την αποκρατικοποίηση ή την αξιοποίηση περιουσιακών στοιχείων της ΛΑΡΚΟ. Επίσης δεν έχουν ευθύνη για χρέη της προς το δημόσιο, ΝΠΔΔ και οργανισμούς του δημοσίου.
12) αγροτικοί συνεταιρισμοί: με το άρθρο 19 του νόμου 4224/2013αναστέλλονται όλες οι ποινικές διώξεις για προέδρους και μέλη ΔΣ αγροτικών συνεταιρισμών, καθώς και για τα στελέχη τους (γενικοί διευθυντές, διευθυντές, διαχειριστές, γραμματείς, ταμίες) με την προϋπόθεση ότι οι συνεταιρισμοί συγχωνεύονται ή τίθενται σε εκκαθάριση.
13) ιδρύματα πρόνοιας: με το άρθρο 55 του νόμου 4262/2014 αναστέλλεται από την υπογραφή συμφώνου εξυγίανσης η ποινική δίωξη και η εκδίκαση των ποινικών υποθέσεων για το αδίκημα της μη καταβολής χρεών προς το δημόσιο και της μη καταβολής ασφαλιστικών εισφορών για νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που δεν έχουν πτωχευτικό χαρακτήρα, παρέχουν δευτεροβάθμια κοινωνική φροντίδα ή έχουν ως αποκλειστικό καταστατικό σκοπό την υποστήριξη των παραπάνω νομικών προσώπων.
14) ταβέρνες Σχινιά: με το άρθρο 63 του νόμου 4280/2014 ο υπουργός Περιβάλλοντος (ύστερα από τροπολογία 6 βουλευτών), και παρά την αντίθετη απόφαση του ΣτΕ, έδωσε παράταση ενός χρόνου στη λειτουργία έξι ταβερνών στο εθνικό πάρκο Σχινιά – Μαραθώνα, οι οποίες λειτουργούσαν αυθαίρετα.

Πηγή: http://anemosantistasis.blogspot.com/2014/11/blog-post_54.html#ixzz3ICgEtDgL

Αυτός είναι ολόκληρος ο Εθνικός Ύμνος της Ελλάδας! Διαβάστε και θα ανατριχιάσετε από περηφάνια!!!

Τον Εθνικό Ύμνο της Ελλάδος αποτελούν οι δύο πρώτες στροφές του ποιήματος «Ύμνος εις την Ελευθερίαν».

Γράφτηκε το Μάιο του 1823 στη Ζάκυνθο από τον ποιητή Διονύσιο Σολωμό. Ένα χρόνο αργότερα δημοσιεύτηκε στο Μεσολόγγι και τον ίδιο χρόνο ο Φωριέλ το συμπεριέλαβε στη συλλογή των ελληνικών δημοτικών τραγουδιών.

Το 1828, ο Νικόλαος Μάντζαρος, κερκυραίος μουσικός και φίλος του Σολωμού, μελοποίησε το ποίημα, με βάση λαϊκά μοτίβα, για τετράφωνη ανδρική χορωδία, αλλά όχι ως εμβατήριο. Έκτοτε ο «Ύμνος εις την Ελευθερίαν» ακουγόταν τακτικά σε εθνικές γιορτές.

Το ποίημα «Ύμνος εις την Ελευθερία» αποτελείται από 158 τετράστιχες στροφές από αυτές οι 24 πρώτες στροφές καθιερώθηκαν ως Εθνικός Ύμνος, το 1865.

Από αυτές οι δυο πρώτες είναι εκείνες που ανακρούονται και συνοδεύουν πάντα την έπαρση και την υποστολή της σημαίας και ψάλλονται σε επίσημες στιγμές και τελετές. Κατά τη διάρκεια της ανάκρουσης αποδίδονται τιμές χαιρετισμού.

Σε γνωρίζω από την κόψη του σπαθιού την τρομερή,
σε γνωρίζω από την όψη που με βία μετράει τη γη.

Απ” τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά,
και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Εκεί μέσα εκατοικούσες πικραμένη, εντροπαλή,
κι ένα στόμα εκαρτερούσες, «έλα πάλι», να σου πεί.

“Αργειε νάλθει εκείνη η μέρα κι ήταν όλα σιωπηλά,
γιατί τά “σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά.

Δυστυχής! Παρηγορία μόνη σού έμενε να λές
περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις.

Κι ακαρτέρει κι ακαρτέρει φιλελεύθερη λαλιά
το ένα εκτύπαε τ” άλλο χέρι από την απελπισιά

Κι έλεες: «Πότε, α, πότε βγάνω το κεφάλι από τσ” ερμιές;».
Και αποκρίνοντο από πάνω κλάψες, άλυσες, φωνές.

Τότε εσήκωνες το βλέμμα μες στα κλάιματα θολό,
και εις το ρούχο σου έσταζ” αίμα πλήθος αίμα ελληνικό.

Με τα ρούχα αιματωμένα ξέρω ότι έβγαινες κρυφά
να γυρεύεις εις τα ξένα άλλα χέρια δυνατά.

Μοναχή το δρόμο επήρες, εξανάλθες μοναχή·
δεν είν” εύκολες οι θύρες εάν η χρεία τες κουρταλεί.

“Αλλος σου έκλαψε εις τα στήθια, αλλ” ανάσαση καμμιά·
άλλος σου έταξε βοήθεια και σε γέλασε φρικτά.

΄Αλλοι, οϊμέ, στη συμφορά σου οπού εχαίροντο πολύ,
«σύρε νά “βρεις τα παιδιά σου, σύρε», έλεγαν οι σκληροί.

Φεύγει οπίσω το ποδάρι και ολογλήγορο πατεί
ή την πέτρα ή το χορτάρι που τη δόξα σού ενθυμεί.

Ταπεινότατη σου γέρνει η τρισάθλια κεφαλή,
σαν πτωχού που θυροδέρνει κι είναι βάρος του η ζωή.

Ναι, αλλά τώρα αντιπαλεύει κάθε τέκνο σου με ορμή,
πού ακατάπαυστα γυρεύει ή τη νίκη ή τη θανή.

Απ” τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά,
και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Μόλις είδε την ορμή σου ο ουρανός που για τσ” εχθρούς
εις τη γη τη μητρική σου έτρεφ” άνθια και καρπούς,

εγαλήνεψε· και εχύθει καταχθόνια μια βοή,
και του Ρήγα σού απεκρίθη πολεμόκραχτη η φωνή.

΄Ολοι οι τόποι σου σ” εκράξαν χαιρετώντας σε θερμά,
και τα στόματα εφωνάξαν όσα αισθάνετο η καρδιά.

Εφωνάξανε ως τ” αστέρια του Ιονίου και τα νησιά,
κι εσηκώσανε τα χέρια για να δείξουνε χαρά,

μ” όλον πού “ναι αλυσωμένο το καθένα τεχνικά,
και εις το μέτωπο γραμμένο έχει: «Ψεύτρα Ελευθεριά».

Γκαρδιακά χαροποιήθει και του Βάσιγκτον η γη,
και τα σίδερα ενθυμήθει που την έδεναν κι αυτή.

Απ” τον πύργο του φωνάζει, σα να λέει σε χαιρετώ,
και τη χήτη του τινάζει το λιοντάρι το Ισπανό.

Ελαφιάσθη της Αγγλίας το θηρίο, και σέρνει ευθύς
κατά τ” άκρα της Ρουσίας τα μουγκρίσματα τσ” οργής.

Εις το κίνημα του δείχνει πως τα μέλη ειν” δυνατά·
και στου Αιγαίου το κύμα ρίχνει μια σπιθόβολη ματιά.

Σε ξανοίγει από τα νέφη και το μάτι του Αετού,
που φτερά και νύχια θρέφει με τα σπλάχνα του Ιταλού·

και σ” εσέ καταγυρμένος, γιατί πάντα σε μισεί,
έκρωζ” έκρωζ” ο σκασμένος, να σε βλάψει, αν ημπορεί.

΄Αλλο εσύ δεν συλλογιέσαι πάρεξ που θα πρωτοπάς·
δεν μιλείς και δεν κουνιέσαι στες βρισιές οπού αγρικάς·

σαν το βράχο οπού αφήνει κάθε ακάθαρτο νερό
εις τα πόδια του να χύνει ευκολόσβηστον αφρό·

οπού αφήνει ανεμοζάλη και χαλάζι και βροχή
να του δέρνουν τη μεγάλη, την αιώνιαν κορυφή.

Δυστυχιά του, ω, δυστυχιά του, οποιανού θέλει βρεθεί
στο μαχαίρι σου αποκάτου και σ” εκείνο αντισταθεί.

Το θηρίο π” ανανογιέται πως του λείπουν τα μικρά,
περιορίζεται, πετιέται, αίμα ανθρώπινο διψά·

τρέχει, τρέχει όλα τα δάση, τα λαγκάδια, τα βουνά,
κι όπου φθάσει, όπου περάσει, φρίκη, θάνατος, ερμιά·

Ερμιά, θάνατος και φρίκη όπου επέρασες κι εσύ·
ξίφος έξω από τη θήκη πλέον ανδρείαν σου προξενεί.

Ιδού, εμπρός σου ο τοίχος στέκει της αθλίας Τριπολιτσάς·
τώρα τρόμου αστροπελέκι να της ρίψεις πιθυμάς.

Μεγαλόψυχο το μάτι δείχνει πάντα οπώς νικεί,
κι ας ειν” άρματα γεμάτη και πολέμιαν χλαλοή.

Σου προβαίνουνε και τρίζουν για να ιδείς πως ειν” πολλά·
δεν ακούς που φοβερίζουν άνδρες μύριοι και παιδιά;

Λίγα μάτια, λίγα στόματα θα σας μείνουνε ανοιχτά.
για να κλαύσετε τα σώματα που θε νά “βρει η συμφορά!

Κατεβαίνουνε, και ανάφτει του πολέμου αναλαμπή·
το τουφέκι ανάβει, αστράφτει, λάμπει, κόφτει το σπαθί.

Γιατί η μάχη εστάθει ολίγη; Λίγα τα αίματα γιατί;
Τον εχθρό θωρώ να φύγει και στο κάστρο ν” ανεβεί.

Μέτρα! Ειν” άπειροι οι φευγάτοι, οπού φεύγοντας δειλιούν·
τα λαβώματα στην πλάτη δέχοντ”, ώστε ν” ανεβούν.

Εκεί μέσα ακαρτερείτε την αφεύγατη φθορά·
να, σας φθάνει· αποκριθείτε στης νυκτός τη σκοτεινιά!

Αποκρίνονται και η μάχη έτσι αρχίζει, οπού μακριά
από ράχη εκεί σε ράχη αντιβούιζε φοβερά.

Ακούω κούφια τα τουφέκια, ακούω σμίξιμο σπαθιών,
ακούω ξύλα, ακούω πελέκια, ακούω τρίξιμο δοντιών.

Α, τι νύκτα ήταν εκείνη που την τρέμει ο λογισμός!
΄Αλλος ύπνος δεν εγίνει πάρεξ θάνατου πικρός.

Της σκηνής η ώρα, ο τόπος, οι κραυγές, η ταραχή,
ο σκληρόψυχος ο τρόπος του πολέμου, και οι καπνοί,

και οι βροντές και το σκοτάδι οπού αντίσκοφτε η φωτιά,
επαράσταιναν τον ΄Αδη που ακαρτέρειε τα σκυλιά·

Τ” ακαρτέρειε. Εφαίνον” ίσκιοι αναρίθμητοι, γυμνοί,
κόρες, γέροντες, νεανίσκοι, βρέφη ακόμη εις το βυζί.

“Ολη μαύρη μυρμηγκιάζει, μαύρη η εντάφια συντροφιά,
σαν το ρούχο οπού σκεπάζει τα κρεβάτια τα στερνά.

Τόσοι, τόσοι ανταμωμένοι επετιούντο από τη γη,
όσοι ειν” άδικα σφαγμένοι από τούρκικην οργή.

Τόσα πέφτουνε τα θερισμένα αστάχια εις τους αγρούς·
σχεδόν όλα εκειά τα μέρη εσκεπάζοντο απ” αυτούς.

Θαμποφέγγει κανέν” άστρο και αναδεύοντο μαζί,
ανεβαίνοντας το κάστρο με νεκρώσιμη σιωπή.

“Ετσι χάμου εις την πεδιάδα μες στο δάσος το πυκνό,
όταν στέλνει μίαν αχνάδα μισοφέγγαρο χλωμό,

Eάν οι άνεμοι μες στ” άδεια τα κλαδιά μουγκοφυσούν,
σειούνται, σειούνται τα μαυράδια, οπού οι κλώνοι αντικτυπούν.

Με τα μάτια τους γυρεύουν όπου είν” αίματα πηχτά,
και μες στα αίματα χορεύουν με βρυχίσματα βραχνά·

και χορεύοντας μανίζουν εις τους ΄Ελληνες κοντά,
και τα στήθια τους εγγίζουν με τα χέρια τα ψυχρά.

Εκειό το έγγισμα πηγαίνει βαθειά μες στα σωθικά,
όθεν όλη η λύπη βγαίνει και άκρα αισθάνονται ασπλαχνιά.

Τότε αυξαίνει του πολέμου ο χορός τρομακτικά,
σαν το σκόρπισμα του ανέμου στου πελάου τη μοναξιά.

Κτυπούν όλοι απάνου κάτου· κάθε κτύπημα που εβγεί
είναι κτύπημα θανάτου χώρις να δευτερωθεί.

Κάθε σώμα ιδρώνει, ρέει·λες κι εκείθενε η ψυχή
απ” το μίσος που την καίει πολεμάει να πεταχθεί.

Της καρδίας κτυπίες βροντάνε μες στα στήθια τους αργά,
και τα χέρια όπου χουμάνε περισσότερο ειν” γοργά.

Ουρανός γι” αυτούς δεν είναι, ουδέ πέλαγο, ουδέ γη·
γι” αυτούς όλους το παν είναι μαζωμένο αντάμα εκεί.

Τόση η μάνητα κι η ζάλη, που στοχάζεσαι μη πως
από μία μεριά και απ” άλλη δεν είν΄ ένας ζωντανός.

Κοίτα χέρια απελπισμένα πώς θερίζουνε ζωές!
Χάμου πέφτουνε κομμένα χέρια, πόδια, κεφαλές,

και παλάσκες και σπαθία με ολοσκόρπιστα μυαλά,
και με ολόσχιστα κρανία, σωθικά λαχταριστά.

Προσοχή καμία δεν κάνει κανείς, όχι, εις τη σφαγή·
πάνε πάντα εμπρός. Ω, φθάνει, φθάνει· έως πότε οι σκοτωμοί;

Ποιος αφήνει εκεί τον τόπο, πάρεξ όταν ξαπλωθεί;
Δεν αισθάνονται τον κόπο και λες κι είναι εις την αρχή.

Ολιγόστευαν οι σκύλοι, και «Αλλά», εφώναζαν, «Αλλά»,
και των Χριστιανών τα χείλη «φωτιά», εφώναζαν, «φωτιά».

Λιονταρόψυχα, εκτυπιούντο, πάντα εφώναζαν «φωτιά»,
και οι μιαροί κατασκορπιούντο, πάντα σκούζοντας «Αλλά».

Παντού φόβος και τρομάρα και φωνές και στεναγμοί·
παντού κλάψα, παντού αντάρα, και παντού ξεψυχισμοί.

Ήταν τόσοι! Πλέον το βόλι εις τ” αυτιά δεν τους λαλεί.
“Ολοι χάμου εκείτοντ” όλοι εις την τέταρτην αυγή.

Σαν ποτάμι το αίμα εγίνη και κυλάει στη λαγκαδιά,
και το αθώο χόρτο πίνει αίμα αντίς για τη δροσιά.

Της αυγής δροσάτο αέρι, δεν φυσάς τώρα εσύ πλιο
στων ψευδόπιστων το αστέρι· φύσα, φύσα εις το ΣΤΑΥΡΟ!

Απ” τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά,
και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Της Κορίνθου ιδού και οι κάμποι· δεν λάμπ” ήλιος μοναχά
εις τους πλάτανους, δεν λάμπει εις τ” αμπέλια, εις τα νερά.

Εις τον ήσυχον αιθέρα τώρα αθώα δεν αντηχεί
τα λαλήματα η φλογέρα, τα βελάσματα το αρνί.

Τρέχουν άρματα χιλιάδες σαν το κύμα εις το γιαλό,
αλλ” οι ανδρείοι παλληκαράδες δεν ψηφούν τον αριθμό.

Ω τρακόσιοι, σηκωθείτε και ξανάλθετε σε μας·
τα παιδιά σας θελ” ιδείτε πόσο μοιάζουνε με σας.

“Ολοι εκείνοι τα φοβούνται και με πάτημα τυφλό
εις την Κόρινθο αποκλειούνται κι όλοι χάνουνται απ” εδώ.

Στέλνει ο άγγελος του ολέθρου πείνα και θανατικό,
που με σχήμα ενός σκελέθρου περπατούν αντάμα οι δυο·

και πεσμένα εις τα χορτάρια απεθαίνανε παντού
τα θλιμμένα απομεινάρια της φυγής και του χαμού.

Κι εσύ αθάνατη, εσύ θεία, που ότι θέλεις ημπορείς.
εις τον κάμπο, Ελευθερία, ματωμένη περπατείς.

Στη σκια χεροπιασμένες, στη σκια βλέπω κι εγώ
κρινοδάχτυλες παρθένες οπού κάνουνε χορό.

Στο χορό γλυκογυρίζουν ωραία μάτια ερωτικά,
και εις την αύρα κυματίζουν μαύρα, ολόχρυσα μαλλιά.

Η ψυχή μου αναγαλλιάζει πως ο κόρφος καθεμιάς
γλυκοβύζαστο ετοιμάζει γάλα ανδρείας κι ελευθεριάς.

Μες στα χόρτα, τα λουλούδια, το ποτήρι δεν βαστώ·
φιλελεύθερα τραγούδια σαν τον Πίνδαρο εκφωνώ.

Απ” τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά,
και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Πήγες εις το Μεσολόγγι την ημέρα του Χριστού,
μέρα που άνθισαν οι λόγγοι για το τέκνο του Θεού.

Σου “λθε εμπρός λαμποκοπώντας η Θρησκεία μ” ένα σταυρό,
και το δάκτυλο κινώντας οπού ανεί τον ουρανό,

«σ” αυτό», εφώναξε, «το χώμα στάσου ολόρθη, Ελευθεριά!».
Και φιλώντας σου το στόμα μπαίνει μες στην εκκλησιά.

Εις την τράπεζα σιμώνει, και το σύγνεφο το αχνό
γύρω γύρω της πυκνώνει που σκορπάει το θυμιατό.

Αγρικάει την ψαλμωδία οπού εδίδαξεν αυτή·
βλέπει τη φωταγωγία στους Αγίους εμπρός χυτή.

Ποιοι είν” αυτοί που πλησιάζουν με πολλή ποδοβολή,
κι άρματ”, άρματα ταράζουν; Επετάχτηκες εσύ!

Α, το φως που σε στολίζει, σαν ηλίου φεγγοβολή,
και μακρίθεν σπινθηρίζει, δεν είναι, όχι, από τη γη.

Λάμψιν έχει όλη φλογώδη χείλος, μέτωπο, οφθαλμός·
φως το χέρι, φως το πόδι, κι όλα γύρω σου είναι φως.

Το σπαθί σου αντισηκώνεις, τρία πατήματα πατάς,
σαν τον πύργο μεγαλώνεις, κι εις το τέταρτο κτυπάς.

Με φωνή που καταπείθει προχωρώντας ομιλείς:
«Σήμερ”, άπιστοι, εγεννήθη, ναι, του κόσμου ο Λυτρωτής.

Αυτός λέγει, αφοκρασθείτε: «Εγώ ειμ” “Αλφα, Ωμέγα εγώ·
πέστε, που θ” αποκρυφθείτε εσείς όλοι, αν οργισθώ;

Φλόγα ακοίμητην σας βρέχω, που, μ” αυτήν αν συγκριθεί
κείνη η κάτω οπού σας έχω, σαν δροσιά θέλει βρεθεί.

Κατατρώγει, ωσάν τη σχίζα, τόπους άμετρα υψηλούς,
χώρες, όρη από τη ρίζα, ζώα και δέντρα και θνητούς.

Και το παν το κατακαίει, και δεν σώζεται πνοή,
πάρεξ του άνεμου που πνέει μες στη στάχτη τη λεπτή»».

Κάποιος ήθελε ερωτήσει: Του θυμού Του εισ” αδελφή;
Ποιος είν” άξιος να νικήσει ή με σε να μετρηθεί;

Η γη αισθάνεται την τόση του χεριού σου ανδραγαθιά,
που όλην θέλει θανατώσει τη μισόχριστη σπορά.

Την αισθάνονται και αφρίζουν τα νερά, και τ” αγρικώ
δυνατά να μουρμουρίζουν σαν ρυάζετο θηριό.

Κακορίζικοι, πού πάτε του Αχελώου μες στη ροή
και πιδέξια πολεμάτε από την καταδρομή

να αποφύγετε; Το κύμα έγινε όλο φουσκωτό·
εκεί ευρήκατε το μνήμα πριν να ευρείτε αφανισμό.

Βλασφημάει, σκούζει, μουγκρίζει κάθε λάρυγγας εχθρού,
και το ρεύμα γαργαρίζει τες βλασφήμιες του θυμού.

Σφαλερά τετραποδίζουν πλήθος άλογα, και ορθά
τρομασμένα χλιμιντρίζουν και πατούν εις τα κορμιά.

Ποίος στο σύντροφον απλώνει χέρι, ωσάν να βοηθηθεί·
ποίος τη σάρκα του δαγκώνει όσο που να νεκρωθεί.

Κεφαλές απελπισμένες, με τα μάτια πεταχτά,
κατά τ” άστρα σηκωμένες για την ύστερη φορά.

Σβιέται -αυξαίνοντας η πρώτη του Αχελώου νεροσυρμή-
το χλιμίντρισμα και οι κρότοι και του ανθρώπου οι γογγυσμοί.

Έτσι ν” άκουα να βουίξει τον βαθύν Ωκεανό,
και στο κύμα του να πνίξει κάθε σπέρμα αγαρηνό!

Και εκεί πού “ναι η Αγία Σοφία μες στους λόφους τους επτά,
όλα τ” άψυχα κορμία, βραχοσύντριφτα, γυμνά,

σωριασμένα να τα σπρώξει η κατάρα του Θεού,
κι απ” εκεί να τα μαζώξει ο αδελφός του Φεγγαριού.

Κάθε πέτρα μνήμα ας γένει, κι η Θρησκεία κι η Ελευθεριά
μ” αργό πάτημα ας πηγαίνει μεταξύ τους και ας μετρά.

Ένα λείψανο ανεβαίνει τεντωτό, πιστομητό,
κι άλλο ξάφνου κατεβαίνει και δεν φαίνεται, και πλιο

και χειρότερα αγριεύει και φουσκώνει ο ποταμός·
πάντα, πάντα περισσεύει· πολύ φλοίσβισμα και αφρός.

Α, γιατί δεν έχω τώρα τη φωνή του Μωυσή;
Μεγαλόφωνα την ώρα οπού εσβιούντο οι μισητοί,

το Θεόν ευχαριστούσε στου πελάου τη λύσσα εμπρός,
και τα λόγια ηχολογούσε αναρίθμητος λαός.

Ακλουθάει την αρμονία η αδελφή του Ααρών,
η προφήτισσα Μαρία, μ” ένα τύμπανο τερπνόν

και πηδούν όλες οι κόρες με τσ” αγκάλες ανοικτές,
τραγουδώντας, ανθοφόρες, με τα τύμπανα κι εκειές.

Σε γνωρίζω από την κόψη του σπαθιού την τρομερή,
σε γνωρίζω από την όψη που με βία μετράει τη γη.
Εις αυτήν, είν” ξακουσμένο, δεν νικιέσαι εσύ ποτέ·
όμως, όχι, δεν είν” ξένο και το πέλαγο για σε.

Το στοιχείον αυτό ξαπλώνει κύματ” άπειρα εις τη γη,
με τα οποία την περιζώνει, κι είναι εικόνα σου λαμπρή.

Με βρυχίσματα σαλεύει που τρομάζει η ακοή·
κάθε ξύλο κινδυνεύει και λιμνιώνα αναζητεί.

Φαίνετ” έπειτα η γαλήνη και το λάμψιμο του ηλιού,
και τα χρώματα αναδίνειτου γλαυκότατου ουρανού.

Δεν νικιέσαι, είν” ξακουσμένο, στην ξηράν εσύ ποτέ·
όμως όχι δεν είν” ξένο και το πέλαγο για σέ.

Περνούν άπειρα τα ξάρτια, και σαν λόγγος στριμωχτά
τα τρεχούμενα κατάρτια, τα ολοφούσκωτα πανιά.

Συ τες δύναμές σου σπρώχνεις, και αγκαλά δεν είν” πολλές,
πολεμώντας, άλλα διώχνεις, άλλα παίρνεις, άλλα καις.

Μ” επιθυμία να τηράζεις δύο μεγάλα σε θωρώ,
και θανάσιμον τινάζεις εναντίον τους κεραυνό.

Πιάνει, αυξαίνει, κοκκινίζει, και σηκώνει μια βροντή,
και το πέλαο χρωματίζει με αιματόχροη βαφή.

Πνίγοντ” όλοι οι πολεμάρχοι και δεν μνέσκει ένα κορμί·
χαίρου, σκιά του Πατριάρχη, που σε πέταξαν εκεί.

Εκρυφόσμιγαν οι φίλοι με τσ” εχθρούς τους τη Λαμπρή,
και τους έτρεμαν τα χείλη δίνοντάς τα εις το φιλί.

Κειες τες δάφνες που εσκορπίστε τώρα πλέον δεν τες πατεί,
και το χέρι οπού εφιλήστε πλέον, α, πλέον δεν ευλογεί.

“Ολοι κλαψτε· αποθαμένος ο αρχηγός της Εκκλησιάς·
κλάψτε, κλάψτε· κρεμασμένος ωσάν να “τανε φονιάς!

“Εχει ολάνοικτο το στόμα π” ώρες πρώτα είχε γευθεί
τ” Άγιον Αίμα, τ” Άγιον Σώμα·λες πως θε να ξαναβγεί

η κατάρα που είχε αφήσει, λίγο πριν να αδικηθεί,
εις οποίον δεν πολεμήσει κι ημπορει να πολεμει

Την ακούω, βροντάει, δεν παύει εις το πέλαγο, εις τη γη,
και μουγκρίζοντας ανάβει την αιώνιαν αστραπή.

Η καρδιά συχνοσπαράζει. Πλην τι βλέπω; Σοβαρά
να σωπάσω με προστάζει με το δάκτυλο η θεά.

Κοιτάει γύρω εις την Ευρώπη τρεις φορές μ” ανησυχιά·
προσηλώνεται κατόπι στην Ελλάδα, και αρχινά:

«Παλληκάρια μου, οι πολέμοι για σας όλοι είναι χαρά,
και το γόνα σας δεν τρέμει στους κινδύνους εμπροστά.

Απ” εσάς απομακραίνει κάθε δύναμη εχθρική,
αλλά ανίκητη μια μένει που τες δάφνες σας μαδεί.

Μία, που όταν ωσάν λύκοι ξαναρχόστενε ζεστοί,
κουρασμένοι από τη νίκη, αχ, το νου σάς τυραννεί.

Η Διχόνοια που βαστάει ένα σκήπτρο η δολερή
καθενός χαμογελάει, «πάρ” το», λέγοντας, «και συ».

Κειο το σκήπτρο που σας δείχνει έχει αλήθεια ωραία θωριά·
μην το πιάστε, γιατί ρίχνει εισέ δάκρυα θλιβερά.

Από στόμα οπού φθονάει, παλληκάρια, ας μην πωθεί,
πως το χέρι σας κτυπάει του αδελφού την κεφαλή.

Μην ειπούν στο στοχασμό τους τα ξένη έθνη αληθινά:
«Εάν μισούνται ανάμεσό τους δεν τους πρέπει ελευθεριά».

Τέτοια αφήστενε φροντίδα· όλο το αίμα οπού χυθεί
για θρησκεία και για πατρίδα όμοιαν έχει την τιμή.

Στο αίμα αυτό, που δεν πονείτε για πατρίδα, για θρησκειά,
σας ορκίζω, αγκαλισθείτε σαν αδέλφια γκαρδιακά.

Πόσο λείπει, στοχασθείτε, πόσο ακόμη να παρθεί·
πάντα η νίκη, αν ενωθείτε, πάντα εσάς θ” ακολουθεί.

Ω ακουσμένοι εις την ανδρεία καταστήστε ένα Σταυρό
και φωνάξετε με μία: «Βασιλείς, κοιτάξτ” εδώ!»

Το σημείον που προσκυνάτε είναι τούτο, και γι” αυτό
ματωμένους μας κοιτάτε στον αγώνα το σκληρό.

Ακατάπαυστα το βρίζουν τα σκυλιά και το πατούν
και τα τέκνα του αφανίζουν και την πίστη αναγελούν.

Εξ αιτίας του εσπάρθη, εχάθη αίμα αθώο χριστιανικό,
που φωνάζει από τα βάθη της νυκτός: Να εκδικηθώ.

Δεν ακούτε, εσείς εικόνες του Θεού, τέτοια φωνή;
Τώρα επέρασαν αιώνες και δεν έπαυσε στιγμή.

Δεν ακούτε; Εις κάθε μέρος σαν του Άβελ καταβοά·
δεν ειν” φύσημα του αέρος που σφυρίζει εις τα μαλλιά.

Τι θα κάμετε; Θ” αφήστε να αποκτήσομεν εμείς
λευθεριάν, ή θα την λύστε εξ αιτίας πολιτικής;

Τούτο ανίσως μελετάτε ιδού εμπρός σας τον Σταυρό:
Βασιλείς, ελάτε, ελάτε, και κτυπήσετε κι εδώ!»».

«Διονύσιος Σολωμός»

πηγη:ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΛΙΝΑΡΔΟΥ ΚΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΟΠΙΤΕΣ ΜΟΥ

Τους τελευταίους μήνες ξεκινήσαμε ως μία νέα και ανεξάρτητη παράταξη ένα όμορφο ταξίδι με μοναδικό στόχο να αλλάξουμε την πόλη μας και με μοναδικό εφόδιο τον προγραμματικό μας λόγο, τις αρχές και τις αξίες μας, τη διάθεση προσφοράς και την αγάπη μας γι` αυτήν.
Δώσαμε έναν δύσκολο αγώνα υπό αντίξοες συνθήκες με αξιοπρέπεια, με πενιχρά οικονομικά μέσα και δημοσιότητα και κόντρα σε μηχανισμούς και κατεστημένα συμφέροντα.
Το αποτέλεσμα, προφανώς, δεν ήταν το προσδοκώμενο. Μας εμπιστεύτηκαν, όμως, χιλιάδες συμπολίτες μας, τους οποίους και ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου. Είμαι ευγνώμων για αυτήν την εμπιστοσύνη, τη στήριξή τους και την αγάπη με την οποία μας περιέβαλαν.
Είμαι υπερήφανος για τον αγώνα που δώσαμε και την ποιότητα και τη δημόσια παρουσία της παράταξής μας και των στελεχών της. Τους ευχαριστώ και αυτούς έναν έναν.
Παραμένουμε προσηλωμένοι στον στόχο μας και στις αρχές και τις αξίες μας. Θα συνεχίσουμε να παλεύουμε με πίστη και αισιοδοξία, από τη θέση που μας έταξε ο Χαιδαριώτικος λαός, για την αλλαγή στον δήμο μας, για ένα καλύτερο Χαιδάρι, για μία πόλη στην οποία θα αξίζει να ζεις και να δημιουργείς.

ΑΝΑΠΤΥΞΗ ! ΦΕΥΓΕΙ ΚΑΙ Η ΓΙΟΥΛΑ !

Παινεύεται για ανάπτυξη (!!!) την ίδια ώρα που… σπρώχνει εκτός Ελλάδας τη μεγαλύτερη υαλουργία στα Βαλκάνια

Ποια ανάπτυξη; Ποια οικονομική αναγέννηση; Ποια σταθερή τροχιά της χώρας; Στην εξουσία βρίσκεται μια ανθελληνική κυβέρνηση που προχωρά σκόπιμα στην διάλυση οποιασδήποτε υγιούς ελληνικής επιχείρησης και στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας έτσι ώστε να μην καταφέρει ποτέ η Ελλάδα να ξεφύγει από την σκλαβιά των δανειστών. Πραγματικά δεν χωράει ο ανθρώπινος νους τις κινήσεις των ανθρώπων που βρίσκονται στην εξουσία. Οι οποίοι, στο πλαίσιο της… σωτηρίας της χώρας (αυτό επικαλούνται οι δουλικοί υπάλληλοι των ξένων συμφερόντων) την καταστρέφουν βήμα βήμα και μάλιστα στοχευμένα…

Τελευταίο τους… παραστράτημα, για το οποίο μάλιστα αναφέρουν πως γίνεται για το καλό της ελληνικής οικονομίας (!!!!!!!!!!!!), είναι η πιεστική και συνεχής προσπάθεια για την απομάκρυνση της ΥΑΛΟΥΡΓΙΚΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΓΙΟΥΛΑ Α.Ε. Και αναρωτιέται κανείς…. Πως είναι δυνατόν να μιλάς για ανάπτυξη και σωτηρία της ελληνικής οικονομίας, την ίδια ώρα που διώχνεις από την χώρα μια υγιή και προσοδοφόρα επιχείρηση, τη μεγαλύτερη υαλουργία στα Βαλκάνια.

Οι άνθρωποι είναι δολοφόνοι και καταστροφείς της χώρας… Τι ακριβώς κάνουν; Τα τελευταία τρία χρόνια, μετά από εντολή της Τροικα (που αποτελεί και ευαγγέλιο για την κυβέρνηση) ασκούνται πιέσεις προς τη συγκεκριμένη επιχείρηση, η οποία απασχολεί χιλιάδες εργαζομένους, έτσι ώστε να φύγει από την Ελλάδα και να μετακομίσει σε άλλη χώρα της Ευρώπης, με προτεινόμενο μέρος τη Βουλγαρία!!! Ναι, πολύ καλά διαβάσατε.

Και η ελληνική κυβέρνηση όχι μόνο δέχεται αδιαμαρτύρητα τη συγκεκριμένη εντολή των δανειστών, την οποία και εκτελεί, αλλά το τελευταίο διάστημα έχει ξεφύγει τελείως δείχνοντας τον ανθελληνικό της χαρακτήρα. Από την είσοδο του 2014 και μετά ο «πόλεμος» προς τη «ΓΙΟΥΛΑ» δεν έχει προηγούμενο, με τους κυβερνώντες, αφού έτσι απαιτεί η Τρόικα, να μην σταματούν να πιέζουν αφόρητα για την εκδίωξη της υαλουργίας από την Ελλάδα…

Οι άνθρωποι είναι οικονομικοί δολοφόνοι… Θέλουν να βγάλουν εκτός χώρας μια επιχείρηση που παρά την κρίση καταφέρνει και… σφύζει από υγεία (η αύξηση στις πωλήσεις είναι συνεχής) και προσφέρει ψωμί σε χιλιάδες εργαζομένους.

Διαβάστε ποια εταιρία θέλουν να εκδιώξουν από την χώρα

Οι γυάλινες συσκευασίες της υαλουργίας ΓΙΟΥΛΑ ΑΕ – για αναψυκτικά, χυμούς,νερό, οινοπνευματώδη, κρασιά, μπύρες, τρόφιμα και φάρμακα-χρησιμοποιούνται για τη συσκευασία ορισμένων κορυφαίων στον κόσμο προϊόντων, σε σχεδόν 30 χώρες, ενώ τα επιτραπέζια προϊόντα της βρίσκονται σε εκατομμύρια νοικοκυριά και χώρους εστίασης σε όλη την Ευρώπη. Με κορυφαία θέση στην Ν.Α. Ευρώπη, η ΓΙΟΥΛΑ Α.Ε παράγει 100% ανακυκλώσιμες γυάλινες συσκευασίες που προτιμούν οι καταναλωτές και οι οποίες προσφέρουν ασύγκριτη γεύση, αγνότητα, ασφάλεια, υγιεινή, διαφάνεια και άλλα πλεονεκτήματα. Η εταιρεία ιδρύθηκε το 1947 και απασχολεί περισσότερους από 2.500 εργαζομένους σε 7 εργοστάσια στην Ελλάδα, Βουλγαρία, Ρουμανία και Ουκρανία. Οι πωλήσεις της το 2010 ανήλθαν σε περίπου 210 εκ. ευρώ, ενώ η παραγωγή της έφθασε τα 2 δισεκατομμύρια τεμάχια προϊόντων .

Η ιστορία

Η ιστορία της Yioula είναι αντιπροσωπευτική μιας άλλης εποχής στο βιομηχανικό επιχειρείν της χώρας. Η εταιρεία δημιουργήθηκε από δύο Μικρασιάτες πρόσφυγες, τα αδέλφια Κυριάκο και Γιάννη Βουλγαράκη. Ο Κυριάκος είχε μάθει τη δουλειά του υαλουργού, δουλεύοντας ως εργάτης στη μοναδική βιομηχανία του κλάδου στην Ελλάδα, που ανήκε στην οικογένεια Μποδοσάκη. Ωστόσο, ο ίδιος θέλησε μετά τον πόλεμο να δοκιμάσει την τύχη του, δημιουργώντας την περίοδο ανοικοδόμησης της χώρας, το 1947, μια μικρή αρχικά επιχείρηση -της οποίας το όνομα προήλθε από τη μητέρα των αδελφών, Γεωργία- και η οποία εξελίχθηκε, με την πάροδο των χρόνων, σε έναν βαλκανικό βιομηχανικό κολοσσό, με ετήσιο τζίρο 210 εκατ. ευρώ, 2.500 εργαζομένους, 7 εργοστάσια που προμηθεύουν επιχειρήσεις και καταναλωτές με πάνω από 2 δισεκατομμύρια τεμάχια υαλικών προϊόντων.

Η Yioula, εκτός από την ισχυρή θέση στην Ελλάδα, ελέγχει το 80% της αγοράς στη Βουλγαρία, το 60% της αγοράς στη Ρουμανία και σημαντικά μερίδια και στην Ουκρανία. Έτος-σταθμός στην πορεία αυτή, πάντως, ήταν το 1985, όταν, ύστερα από χρόνια επενδύσεων σε τεχνολογικό εξοπλισμό και ανθρώπινο δυναμικό, η Yioula λαμβάνει τη θέση του ηγέτη στην ελληνική αγορά, ενώ η διεθνής επέκταση ξεκινά από τη Βουλγαρία το 1997. Ακολουθεί η Ρουμανία, με την εξαγορά εργοστασίου το 2003, ενώ το 2006 εξαγοράστηκαν δύο εργοστάσια στην Ουκρανία.

Τον Απρίλιο του 2011 ολοκληρώθηκε η τελευταία εν Ελλάδι επένδυση της εταιρείας στο εργοστάσιο στο Αιγάλεω (της τάξης των 15 εκ. ευρώ), που περιελάμβανε την πλήρη ανακατασκευή και εκσυγχρονισμό του κλιβάνου, των 4 γραμμών παραγωγής και των άλλων εγκαταστάσεων, δυναμικότητας 450 εκατομμυρίων φιαλών τον χρόνο. “Μέσα στο γκρίζο περιβάλλον της οικονομικής κρίσης στέλνουμε ένα σημαντικό αναπτυξιακό μήνυμα στο πεδίο της πραγματικής οικονομίας, της οποίας η μακρά πορεία προς την πολυπόθητη ανταγωνιστικότητα δυστυχώς είναι ακόμη σπαρμένη με εμπόδια στη χώρα μας”, τόνισε τότε ο κος Αναστάσιος Βουλγαράκης, Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας, κατά την τελετή των εγκαινίων.

Θέλουν λοιπόν να διώξουν μια τέτοια επιχείρηση από την Ελλάδα την ίδια ώρα που… υποδέχονται ως μεσσίες, τοκογλύφους και εκμεταλλευτές που αγοράζουν μπιτ παρά οποιοδήποτε κομμάτι δημόσιας περιουσίας…

copy by netakias.com

ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΟΛΑ ΠΗΓΑΙΝΑΝ ΚΑΛΑ…

ΕΚΕΙ που είχαμε…. πλεόνασμα…

ΕΚΕΙ που είχαμε βγει στις αγορές (τις λαϊκές)…..

ΕΚΕΙ που είχαμε μπει σε…. «τροχιά ανάπτυξης»….

ΕΚΕΙ που θα ερχόταν «φοροελαφρυνσεις»….

ΕΚΕΙ που ΟΛΟΙ μας έδιναν συγχαρητήρια για τα επιτεύγματα μας….

ΕΚΕΙ που είχαμε ΣΧΕΔΟΝ βγει από την κρίση….

ΕΚΕΙ που ΟΛΟΙ και πρώτη η «κυβέρνηση» είχαν αναγνωρίσει τις θυσίες μας…..

ΕΚΕΙ ΚΑΙ … ΠΑΡΑΠΕΡΑ που λέγανε πολλές μ……ς για εσωτερική κατανάλωση και για να περάσει η ώρα, ήρθαν οι απ’ έξω, και μας τα έκαναν μαντάρα!

Έσκασε η πρώτη σφαλιάρα χορταστική χορταστική από τους τροικανούς με τίτλο «αφήστε τα περί ελαφρύνσεων γιατί δεν σας παίρνει», και της μιας σφαλιάρας, ΜΥΡΙΕΣ έπονται που θα έλεγαν και οι μορφωμένοι, οι ειδικοί. Και σαν να μην έφτανε η «φαγούρα» με τους νέους υπουργούς, σα να μην έφτανε που παρόλα τα «εκκαθαριστικά» και όλα όσα υπολόγιζαν να εισπράξουν (και είχαν ετοιμάσει και σεντούκια οι δικοί μας) δεν θα πάρουν ούτε το 1/10, ήρθε μια πιο δυνατή, πιο χορταστική σφαλιάρα να αποτελειώσει τις όποιες κυβερνητικές εξαγγελίες, τα όποια σχέδια, τις όποιες ελπίδες (παρόλο που λένε πως η ελπίδα πεθαίνει τελευταία στη χώρα μας της έχουμε κάνει τα τρίχρονα).

Απολαυστε «ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ, ΕΞΟΔΟ ΣΤΙΣ ΑΓΟΡΕΣ, ΤΡΟΧΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΕΤΕΙΝΑ».

«Στην πρώτη θέση παγκοσμίως τοποθετεί την Ελλάδα στον πίνακα επικινδυνότητας για χρεοκοπία η BlackRock, η εταιρεία που πραγματοποίησε πριν λίγους μήνες τα stress tests στις ελληνικές… τράπεζες.
Σύμφωνα με τον δείκτη κινδύνου, ο οποίος συντίθεται με βάση τα δημοσιονομικά στοιχεία της κάθε χώρας, η Ελλάδα τοποθετείται στην πρώτη θέση, υψηλότερα ακόμη και από την Αργεντινή, η οποία έως τις 30 Ιουλίου θα πρέπει να αποπληρώσει συγκεκριμένα ομόλογα.
Σύμφωνα με την BlackRock, η πολιτική αστάθεια και η επιδείνωση των οικονομικών προοπτικών σημαίνει ότι μεγάλες αναδυόμενες αγορές, όπως η Αργεντινή, η Βραζιλία και η Ρωσία είναι στις πιο επικίνδυνες θέσεις για επενδύσεις, σύμφωνα με τον δείκτη.
Στην τριμηνιαία ανάλυση της για τον δημοσιονομικό κίνδυνο, η BlackRock αναφέρει ότι οι αναπτυγμένες αγορές ευνοήθηκαν από τις αγορές, περισσότερο από ότι οι αναδυόμενες.
Έτσι, η Βραζιλία υποχώρησε τέσσερις θέσεις, στην 31η, ανάμεσα στις 50 χώρες, η Ρωσία έπεσε τρεις θέσεις, στην 24η, και η Αργεντινή, έπεσε μια θέση, στην 45η, σε σχέση με το προηγούμενο τρίμηνο.
Ο δείκτης αποτελείται από ένα μείγμα των ποσοτικών μέτρων, όπως χρέος προς ΑΕΠ και φορολογικά έσοδα, ενώ παράλληλα με την ποιοτική αξιολόγηση, όπως η αντίληψη της αποτελεσματικότητας και της σταθερότητας των κυβερνήσεων.
Αντιθέτως, το Βέλγιο ανέβηκε τέσσερις θέσεις, στην 27η, η Βρετανία ανέβηκε τρεις και η Ολλανδία ανέβηκε δύο, στην 11η θέση.»

Τι έγινε ρε παιδια;

Βουίζουν και τα δικά σας αυτιά από τις σφαλιάρες; Λογικό είναι. Για κοίτα πως αλλάζουν τα πράματα, πως έρχονται τα πάνω κάτω από τη μια στιγμή στην άλλη, δηλαδή, όχι ακριβώς και από τη μια στιγμή…. Δεν νομίζω να υπάρχουν τόσο αφελείς που να πίστεψαν όλα όσα ακουγόταν τόσο από τους κυβερνητικούς όσο και από τους Ευρωπαίους ότι πάμε πολύ καλά, και άλλες σαχλαμάρες (για να μην το πω αλλιώς). Αλλά γιατί να μην το πιστέψω;

Αφού στις εκλογές, είχαμε μια από τα ίδια, τους ίδιους ΑΧΡΗΣΤΟΥΣ αφήσαμε στο τιμόνι της χώρας, έτσι, για να σιγουρέψουμε πως στην επόμενη «στροφή» θα μας πετάξουν στο γκρεμό.

Και μας πέταξαν.

Δεν το πήρατε χαμπάρι;

ΑΝΕΠΙΣΗΜΑ όχι απλά έχουμε πτωχεύσει, μας πήρε ο οξαποδώ. Μένει τώρα να γίνει και επίσημο, να σταματήσουμε να «ψυχορραγούμε», να…. «τινάξουμε τα πέταλα» όπως λέει και ο λαός. ΕΜΕΙΣ που λέμε όλα αυτά τα γνωμικά, να που ήρθε η ώρα να τα ζήσουμε LIVE.

Ας προσέχαμε, γιατί ΕΜΕΙΣ φταίμε πρώτοι..

Βασίλης Τσούγκαρης

tsougarisgnomi@gmail.com

by:olympia.gr

ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ 2014-15

Η κλήρωση του πρωταθλήματος Super League ΟΠΑΠ 2014-2015 πραγματοποιήθηκε σήμερα στο πολιτιστικό και αθλητικό κέντρο ΔΑΪΣ, με την παρουσία εκπροσώπων των ομάδων που απαρτίζουν τη Super League, της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και πολλών άλλων προσωπικοτήτων από το χώρο του ποδοσφαίρου.

Την κλήρωση πραγματοποίησε ο γενικός διευθυντής της Super League κ. Μιχάλης Αναγνώστου, με τους αρχηγούς των πρωταθλητών στα πρωταθλήματα υποδομής Κ15, Κ17 και Κ20, τον ποδοσφαιριστή της Κ15 του Ολυμπιακού Δημήτρη Σκαφίδα,  τον ποδοσφαιριστή της Κ17 της SKODA Ξάνθη Ραφαήλ Μελισσόπουλο και τον ποδοσφαιριστή της Κ20 του ΠΑΟΚ Νίκο Βασαΐτη.

Δείτε το πρόγραμμα:

1η αγωνιστική

ΒΕΡΟΙΑ - SKODA ΞΑΝΘΗ

Ο.Φ.Η. - ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ

ΚΕΡΚΥΡΑ - ΠΑΝΘΡΑΚΙΚΟΣ

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΝΙΚΗ ΒΟΛΟΥ

ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ - ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ

ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ ΑΘ. - ΠΛΑΤΑΝΙΑΣ

ΛΕΒΑΔΕΙΑΚΟΣ - ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ

ΠΑΟΚ- ΚΑΛΛΟΝΗ

ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ - ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ

2η Αγωνιστική

Ο.Φ.Η. - ΒΕΡΟΙΑ

SKODA ΞΑΝΘΗ - ΚΕΡΚΥΡΑ

ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ

ΠΑΝΘΡΑΚΙΚΟΣ - ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ

ΝΙΚΗ ΒΟΛΟΥ - ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ ΑΘ.

ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ - ΛΕΒΑΔΕΙΑΚΟΣ

ΠΛΑΤΑΝΙΑΣ - ΠΑΟΚ

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ - ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ

ΚΑΛΛΟΝΗ - ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ

3η Αγωνιστική

ΒΕΡΟΙΑ - ΚΕΡΚΥΡΑ

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - Ο.Φ.Η.

ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ - SKODA ΞΑΝΘΗ

ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ ΑΘ. - ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ

ΛΕΒΑΔΕΙΑΚΟΣ - ΠΑΝΘΡΑΚΙΚΟΣ

ΠΑΟΚ- ΝΙΚΗ ΒΟΛΟΥ

ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ - ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ

ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ - ΠΛΑΤΑΝΙΑΣ

ΚΑΛΛΟΝΗ - ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ

4η Αγωνιστική

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΒΕΡΟΙΑ

ΚΕΡΚΥΡΑ - ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ

Ο.Φ.Η. - ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ ΑΘ.

SKODA ΞΑΝΘΗ - ΛΕΒΑΔΕΙΑΚΟΣ

ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ - ΠΑΟΚ

ΠΑΝΘΡΑΚΙΚΟΣ - ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ

ΝΙΚΗ ΒΟΛΟΥ - ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ

ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ - ΚΑΛΛΟΝΗ

ΠΛΑΤΑΝΙΑΣ - ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ

5η Αγωνιστική

ΒΕΡΟΙΑ - ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ

ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ ΑΘ. - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ

ΛΕΒΑΔΕΙΑΚΟΣ - ΚΕΡΚΥΡΑ

ΠΑΟΚ- Ο.Φ.Η.

ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ - SKODA ΞΑΝΘΗ

ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ - ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ

ΚΑΛΛΟΝΗ - ΠΑΝΘΡΑΚΙΚΟΣ

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ - ΝΙΚΗ ΒΟΛΟΥ

ΠΛΑΤΑΝΙΑΣ - ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ

6η Αγωνιστική

ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ ΑΘ. - ΒΕΡΟΙΑ

ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ - ΛΕΒΑΔΕΙΑΚΟΣ

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΠΑΟΚ

ΚΕΡΚΥΡΑ - ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ

Ο.Φ.Η. - ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ

SKODA ΞΑΝΘΗ - ΚΑΛΛΟΝΗ

ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ - ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ

ΠΑΝΘΡΑΚΙΚΟΣ - ΠΛΑΤΑΝΙΑΣ

ΝΙΚΗ ΒΟΛΟΥ - ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ

7η Αγωνιστική

ΒΕΡΟΙΑ - ΛΕΒΑΔΕΙΑΚΟΣ

ΠΑΟΚ- ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ ΑΘ.

ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ - ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ

ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ

ΚΑΛΛΟΝΗ - ΚΕΡΚΥΡΑ

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ - Ο.Φ.Η.

ΠΛΑΤΑΝΙΑΣ - SKODA ΞΑΝΘΗ

ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ - ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ

ΝΙΚΗ ΒΟΛΟΥ - ΠΑΝΘΡΑΚΙΚΟΣ

8η Αγωνιστική

ΠΑΟΚ- ΒΕΡΟΙΑ

ΛΕΒΑΔΕΙΑΚΟΣ - ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ

ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ ΑΘ. - ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ

ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ - ΚΑΛΛΟΝΗ

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ

ΚΕΡΚΥΡΑ - ΠΛΑΤΑΝΙΑΣ

Ο.Φ.Η. - ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ

SKODA ΞΑΝΘΗ - ΝΙΚΗ ΒΟΛΟΥ

ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ - ΠΑΝΘΡΑΚΙΚΟΣ

9η Αγωνιστική

ΒΕΡΟΙΑ - ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ

ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ - ΠΑΟΚ

ΚΑΛΛΟΝΗ - ΛΕΒΑΔΕΙΑΚΟΣ

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ - ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ ΑΘ.

ΠΛΑΤΑΝΙΑΣ - ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ

ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ

ΝΙΚΗ ΒΟΛΟΥ - ΚΕΡΚΥΡΑ

ΠΑΝΘΡΑΚΙΚΟΣ - Ο.Φ.Η.

ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ - SKODA ΞΑΝΘΗ

10η Αγωνιστική

ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ - ΒΕΡΟΙΑ

ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ - ΚΑΛΛΟΝΗ

ΠΑΟΚ- ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ

ΛΕΒΑΔΕΙΑΚΟΣ - ΠΛΑΤΑΝΙΑΣ

ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ ΑΘ. - ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ

ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ - ΝΙΚΗ ΒΟΛΟΥ

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΠΑΝΘΡΑΚΙΚΟΣ

ΚΕΡΚΥΡΑ - ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ

SKODA ΞΑΝΘΗ - Ο.Φ.Η.

11η Αγωνιστική

ΒΕΡΟΙΑ - ΚΑΛΛΟΝΗ

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ - ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ

ΠΛΑΤΑΝΙΑΣ - ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ

ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ - ΠΑΟΚ

ΝΙΚΗ ΒΟΛΟΥ - ΛΕΒΑΔΕΙΑΚΟΣ

ΠΑΝΘΡΑΚΙΚΟΣ - ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ ΑΘ.

ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ - ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ

SKODA ΞΑΝΘΗ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ

Ο.Φ.Η. - ΚΕΡΚΥΡΑ

12η Αγωνιστική

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ - ΒΕΡΟΙΑ

ΚΑΛΛΟΝΗ - ΠΛΑΤΑΝΙΑΣ

ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ - ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ

ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ - ΝΙΚΗ ΒΟΛΟΥ

ΠΑΟΚ- ΠΑΝΘΡΑΚΙΚΟΣ

ΛΕΒΑΔΕΙΑΚΟΣ - ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ

ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ ΑΘ. - SKODA ΞΑΝΘΗ

ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ - Ο.Φ.Η.

ΚΕΡΚΥΡΑ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ

13η Αγωνιστική

ΒΕΡΟΙΑ - ΠΛΑΤΑΝΙΑΣ

ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ - ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ

ΝΙΚΗ ΒΟΛΟΥ - ΚΑΛΛΟΝΗ

ΠΑΝΘΡΑΚΙΚΟΣ - ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ

ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ - ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ

SKODA ΞΑΝΘΗ - ΠΑΟΚ

Ο.Φ.Η. - ΛΕΒΑΔΕΙΑΚΟΣ

ΚΕΡΚΥΡΑ - ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ ΑΘ.

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ

14η Αγωνιστική

ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ - ΒΕΡΟΙΑ

ΠΛΑΤΑΝΙΑΣ - ΝΙΚΗ ΒΟΛΟΥ

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ - ΠΑΝΘΡΑΚΙΚΟΣ

ΚΑΛΛΟΝΗ - ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ

ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ - SKODA ΞΑΝΘΗ

ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ - Ο.Φ.Η.

ΠΑΟΚ- ΚΕΡΚΥΡΑ

ΛΕΒΑΔΕΙΑΚΟΣ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ

ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ - ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ ΑΘ.

15η Αγωνιστική

ΒΕΡΟΙΑ - ΝΙΚΗ ΒΟΛΟΥ

ΠΑΝΘΡΑΚΙΚΟΣ - ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ

ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ - ΠΛΑΤΑΝΙΑΣ

SKODA ΞΑΝΘΗ - ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ

Ο.Φ.Η. - ΚΑΛΛΟΝΗ

ΚΕΡΚΥΡΑ - ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ

ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ - ΠΑΟΚ

ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ ΑΘ. - ΛΕΒΑΔΕΙΑΚΟΣ

16η Αγωνιστική

ΠΑΝΘΡΑΚΙΚΟΣ - ΒΕΡΟΙΑ

ΝΙΚΗ ΒΟΛΟΥ - ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ

ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ - SKODA ΞΑΝΘΗ

ΠΛΑΤΑΝΙΑΣ - Ο.Φ.Η.

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ - ΚΕΡΚΥΡΑ

ΚΑΛΛΟΝΗ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ

ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ - ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ

ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ - ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ ΑΘ.

ΛΕΒΑΔΕΙΑΚΟΣ - ΠΑΟΚ

17η Αγωνιστική

ΒΕΡΟΙΑ - ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ

SKODA ΞΑΝΘΗ - ΠΑΝΘΡΑΚΙΚΟΣ

Ο.Φ.Η. - ΝΙΚΗ ΒΟΛΟΥ

ΚΕΡΚΥΡΑ - ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΠΛΑΤΑΝΙΑΣ

ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ - ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ

ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ ΑΘ. - ΚΑΛΛΟΝΗ

ΛΕΒΑΔΕΙΑΚΟΣ - ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ

ΠΑΟΚ- ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ

Βέροια – Skoda Ξάνθη